boo , 18 ετών

το προβλημα μου ειναι οτι δεν ειμαι ευτυχισμενη ...δεν εχω δει ποτε την ευτυχια να μου χτυπαει την πορτα ξεκινησα να κανω μια σχεση ενω ειχα αλλη σχεση ηδη εφοσον χωρησα την παλια γιατι δεν τα βρισκαμε τσακωνομασταν συνεχως δεν ταιριαζαμε σχετικα...συνεχισα με το αλλο παιδι ο οποιος εχει και εκεινος ηδη μια σχεση πεντε χρονων αλλα και εκεινου η σχεση εχει καταντησει μια ρουτινα και δεν ειναι οπως πριν εχει κουραστει με λιγα λογια περναμε λιγο χρονο μαζι περιορισμενο λες και ειμαστε κλεφτες..κοντευουμε ενα μηνα εχει κουραστει και εκεινος και εγω βρηκε η κοπελα του τον αριθμο μου και με παιρνει τηλεφωνα φοβαμαι πως θα με βρει αργα η γρηγορα..εγω ομως θελω να ειμαι μαζι του και εκεινος λεει το ιδιο ομως υποστηριζει οτι φοβαται και ειναι πολυ μπερδεμενος...δεν ξερω που θα βγει η σχεση μας ομως σιγουρα θελω να κρατησει καθε μερα μας ειναι και χειροτερη δεν μπορω αλλο δεν μπορω....!


ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,

Πραγματικά φίλη μου πιστεύεις ότι λίγες όμορφες στιγμές αξίζουν όλη
αυτήν την ψυχολογική φόρτιση και φθορά;Δεν μπορώ να σε κατευθύνω σε
κάποια κατεύθυνση, είσαι ενήλικη βέβαια, αλλά ακόμα σε μία τρυφερή και
ρομαντική φάση.Η γνώμη μου είναι ότι μέσα από τις εμπειρίες και τα
λάθη διδασκόμαστε και η απόφαση του τί είναι καλύτερο τελικά για μας
και τί έχουμε ανάγκη ωριμάζει μέσα μας σταδιακά. Ωστόσο, εσύ τώρα πώς
αισθάνεσαι που είσαι το τρίτο πρόσωπο; Μόνο εσύ ξέρεις πώς το βιώνεις
που εμπλέκεσαι συναισθηματικά. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου να δει εάν του
αξίζει και είναι ικανοποιημένος με κάτι τέτοιο. Παράλληλα, δώσε χρόνο
και στο φίλο σου να  αποφασίσει, αλλά να είσαι ξεκάθαρη μαζί του ό,τι
πρέπει να διαλέξει γιατί ούτως ή άλλως τα τρίγωνα όσο κι αν είναι
ελκυστικά είναι μεγάλη παγίδα, εγκλωβίζουν και δεν προωθούν τη σχέση-
όποια σχέση. Οι μεγαλύτερες μάχες κερδίθηκαν με απώλειες και στη ζωή
κάτι πρέπει να θυσιάσουμε για να  αποκτήσουμε-διεκδικήσουμε κάτι άλλο
καλύτερο. Το να αποφασίσει και τί είναι δική του ευθύνη και πρέπει να
το κάνει ελεύθερα χωρίς συναισθηματικούς εκβιασμούς από μέρους σου. Εσύ
πρέπει να είσαι προετοιμασμένη να ακούσεις και τα δύο ενδεχόμενα και να
το αντέξεις αυτό. Άλλωστε ενηλικίωση σημαίνει να μπορώ να φέρω,να
αντέχω και να στηρίζω τις συνέπειες των επιλογών μου. Για ό,τι
χρειαστείς είμαστε δίπλα σου και περιμένουμε νεότερα.

_____________________________________________

unlucky , 33 ετών

ειναι πολλα αλλα θα γραψω το κυριοτερο,την πηγη των προβληματων μου...μεγαλωσα σε οικογενεια με πατερα αλκοολικο.μετραω πολλα ξαγρυπνα βραδυα σαν παιδι,με αγωνια,φοβο και ενα σφιξιμο στο στομαχι..λυπομουν την μητερα μου,που συνηθως εκλαιγε...λυπομουν τον πατερα μου,γιατι...δεν ξερω επειδη ηταν πατερας μου υποθετω..τα χρονια περνουσαν και το προβλημα ηταν εντονοτερο,ο πατερας μου φυσικα ουτε να το παραδεχτει,οσες φορες το συζητουσαμε εξαγριωνοταν.τα βραδυα αφου ειχε γινει χαλια ζητουσε συγνωμη...και μετα παλι τα ιδια.ομως μετα απο ενα διαστημα δεν ζητουσε ουτε συγνωμη!φυσικα δεν μου αρεσαν οι γιορτες,γενεθλια,χριστουγεννα κτλ με γεμιζαν αγχος,ακομα με αγχωνουν γιατι στις γιορτες υπαρχουν ποτα.στο σπιτι μας δεν εχουμε ποτα,ποτε δεν ειχαμε,μονο ενε μπουκαλι που εφερνε ο πατερας μου για δικο του και τελειωνε...μπορει και σε ενα βραδυ.αν μας εφαιρναν δωρο ποτο το κρυβαμε γιατι τα επινε ολα και το εχω βρει πολλες φορες λιποθυμο! ειμαι μοναχοπαιδι με ιδιαιτερη αδυναμια στην μητερα μου οπως καταλαβαινετε...αυτο με εμποδιζε στο να παρω την αποφαση να κανω δικη μου οικογενεια.το εκανα ομως και για να μην σας κουραζω ερχομαι στο σημερα...λογω ανεργιας ζουμε στο ιδιο σπιτι παλι με τους γονεις μου και τωρα πια ειναι μεγαλυτερο το μαρτυριο,τα δυο μου μωρα πολλες φορες ζουν αυτο που ζουσα εγω,φωνες στο σπιτι,φασαρια και το πρωι παλι συγνωμες και παλι απο την αρχη....ειμαι τοσο πιεσμενη ψυχολογικα...κλαιω οποτε βρεθω μονη μου,για να ξεσπασει λιγο ο θυμος,η απογοητευση,η λυπη για την ζωη που δεν εζησα,.
θελω μια δουλεια ,να μεινουμε σε δικο μας σπιτι,θελω να μην βλεπω,οταν δεν τον βλεπω ειμαι καλα.στρουθοκαμηλιζω αλλα ετσι μονο μπορω να κοιμαμαι τα βραδυα...


ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,

Βιώνουμε όλοι μια  δύσκολη πραγματικότητα και ειδικά με την οικονομική
κρίση τα ήδη υπάρχοντα προβλήματά μας μεγενθύνονται και μας φαίνονται
απροσπέλαστα.  Το κλειδί όμως της ευτυχίας μας το κρατάμε εμείς και όσο
πιό γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε παύουμε  να είμαστε εγκλωβισμένοι. Οι
γονείς σας κάνανε τα  λάθη τους, τις επιλογές τους αλλά η δική σας  η
ζωή είναι  μπροστά σας δεν είστε υποχρεωμένη να τα χρεωθείτε εσείς  και
να τα αφήσετε να σας καθηλώνουν και να σας εγκλωβίζουν. Παρατηρήστε αν
ακολουθείτε την ίδια πορεία που ακολούθησε η  μητέρα σας, είναι η
πορεία που σας εκφράζει; Πώς θα μπορούσατε να  αυτοποιηθείτε ως
ενήλικας και να γίνετε πιό ανεξάρτητη; Δεν μου αναφέρετε εάν υπάρχει
σύζυγος. Σκεφτείτε τις εναλλακτικές που έχετε, φτιάξτε εναλλακτικές εάν
είναι δυνατόν, ώστε να απεμπλακείτε από ένα νοσηρό περιβάλλον για εσας
και τα παιδιά σας. Όταν δεν υπάρχει  ευκαιρία φτιάξε μία ευκαιρία έχει
πει ένας γνωστός ψυχολόγος. Το ερώτημα το δικό μου και αυτό που τελικά
πρέπει να θέσετε στον εαυτό σας πόσο ξεκάθαρο είναι το αίτημά σας να
'δραπετεύσετε' από τη γονεϊκή σας οικογένεια και να φτιάξετε τη δική
σας. Εάν απαντήσετε σε αυτό και μόνο εσείς μπορείτε έχετε κάνει το
πρώτο βήμα..

______________________________________________

agapaki , 17 ετών


ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,

Δεν μπορούμε να αναρτήσουμε το πρόβλημα σου ούτε να σου απαντήσουμε γιατί είσαι ανήλικη και νομικά δεν καλυπτόμαστε.Η μόνη συμβουλή που θέλουμε να σου δώσουμε είναι ότι η
εμπιστοσύνη κερδίζεται με πράξεις και αλήθειες.Δε γίνετε να κρυβόμαστε
και ταυτόχρονα να απαιτούμε να μας αντιμετωπίσουν σαν ώριμους. Φιλικούς
χαιρετισμούς.
Η ομάδα μας.

______________________________________________

marinaki , 22 ετών

prin kapoia xronia peripou 3 logo enos xorismou parousiaza krisei panikou k disponoies .to antimetopisa k siga siga epanil8a.parola afta  apo tote exo ti tasi na fovamai me to paramikro,na agxonomai amesos me otidipote k na fovamai oti kati kako 8a simvei.ti mporo na kano giafto?gnk ezx omia arnitiki energeia k taseis fovias pou ekdilonontai xoris logo gtis perisoteres fores.efxaristo.


ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή μας φίλη,

δεν λέγονται κρίσεις πανικού εάν είχατε 2-3 συμπτώματα, αλλά κρίσεις
άγχους. Κρίσεις πανικού θα είναι εάν είχατε 8 συμπτώματα (ζάλη,
εφίδρωση, ταχυκαρδία, αίσθημα πνιγμού, απροσωποποίηση, φόβο ότι θα
πεθάνετε ή θα λιποθυμήσετε μέσα στον κόσμο, ξήρανση στο στόμα) και το
επεισόδιο διαρκούσε γύρω στη μισή ώρα. Υπάρχουν ειδικές ασκήσεις
συστηματικής απευαισθητοποίησης απέναντι στο ερέθισμα που σας προκάλεσε
ή σας προκαλεί ακόμα άγχος (μετατραυματικό στρες) και αυτές εκτελούνται
στα πλαίσια μιας γνωσιακής-συμπεριφορικής ψυχοθεραπείας.Αλλά παράλληλα,
θα πρέπει να εντοπιστεί και η ρίζα του φόβου σας που πυρροδοτεί το
άγχος ή το συναίσθημα δυσφορίας.Εμείς είμαστε στη διάθεσή σας μη
διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας. Φιλικούς χαιρετισμούς

______________________________________________

akp/gek , 30 ετών

ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΥΟ ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ. ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΕΧΩ ΒΡΕΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΟΥ ΜΙΣΟ... ΤΟ
ΑΤΟΜΟ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΠΕΙΣ..ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΟ
ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΩΣ ΑΝΠΝΕΕΙ..
ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΝΙΩΘΕΙΣ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ
ΠΛΗΡΟΤΗΤΑΣ..ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΣ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ... ΜΟΝΟ ΝΑ ΤΟ ΚΟΙΤΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ
ΑΓΓΙΖΕΙΣ.. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΛΕΙΠΕΙ.. ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΑΧΡΩΜΑ
ΑΟΣΜΑ ΚΑΙ ΑΓΕΥΣΤΑ.
ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ..?? ΣΤΟ ΟΤΙ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ
ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΟ..
ΜΟΥ ΧΕΙ ΠΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΑΓΑΠΗΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ (Κ ΑΣ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΩΤΑΣ
ΑΥΤΟ) ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΗΤΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ..
ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ..
ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ
ΑΛΛΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ...
ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΤΟΜΟ ΑΥΤΟ ΜΕ ΕΧΕΙ ΠΡΟΤΡΕΨΕΙ ΟΥΚ ΟΛΙΓΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΩ ΣΕ
ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ
ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ...
ΟΤΙ ΖΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΕΙΤΕ ΑΠΟ
ΑΠΟΣΤΑΣΗ..
ΖΗΛΕΥΩ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΚΙΝΕΙΤΕ ΓΥΡΩ-ΓΥΡΩ..
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΕΛΛΑΤΤΩΝΩ
ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΜΟΥ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟ..
ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ ΠΑΝΤΑ...
Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ ΚΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΠΕΔΑ... ΕΧΟΥΜΕ
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟ ΦΙΛΙΚΟ...
ΕΝΩ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΑΜΕ ΜΕ ΠΑΤΑΓΩΔΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΝΑ ΔΙΑΚΟΨΟΥΜΕ ΤΙΣ
ΕΠΑΦΕΣ ΜΑΣ..
ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.. ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΝΑ ΜΗΝ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ...
ΛΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΟΝ Ε ΤΡΕΖ ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚ ΠΟΥ ΛΕΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ...
ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΚΟΝΤΑ Σ'ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
ΕΥΤΥΧΙΑΣ..
ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ???


ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ :
Αγαπητέ φίλε,

Αρχικά θα ήθελα να σας πω ότι είστε ο πρώτος αρρένας που μας γράφει
και ελπίζω να μας φέρετε γούρι και να ακολουθήσουν κι άλλοι. Κατά
δεύτερον, όσο και να μου φαίνονται γλυκά αυτά που γράφετε και να
αναστέναξα κάμποσες φορές πρέπει να σας πω τι πιστεύω εγώ. Μου
περιγράφετε έναν απαγορευμένο έρωτα και ίσως το στοιχείο του
'παράνομου' κάνει το άτομο αυτό ακόμα πιό θελκτικό, το εξυψώνει στα
μάτια σας, καθώς εμπεριέχει την έννοια του άπιαστου ΄the unattained',
του ρομαντικού πλατωνικού έρωτα, όπως στο μυθιστόρημα του Δον Κιχώτη.
Αλλά όσο κι αν είναι γλυκά βασανιστικό αυτό το συναίσθημα δεν πιστεύετε
ότι 2 χρόνια είναι πολλά για να μην έχει ξεκαθαριστεί ακόμα η
κατάσταση;  Ή έχει ξεκαθαριστεί και εσείς επιμένετε να ελπίζετε σε κάτι
μάταιο;  Εάν κάποιος θέλει να είναι με έναν άνθρωπο δεν τον  σταματά
τίποτα, κι αν για εκείνη ήσασταν το άλλο της μισό, όπως εκείνη για
εσας, θα ήσασταν τώρα ζευγάρι. Αρνείστε να το δείτε κατάματα και
αφήνετε τη ζωή και τις ευκαιρίες να σας προσπερνούν για μία έμμονη
ιδέα. Η ταπεινή μου γνώμη θα ήταν να κάνατε μιά τελευταία κρούση-
απόπειρα αναφέροντας όμως ότι αυτή τη φορά είναι η τελευταία και ότι
μετά θα εξαφανιστείτε. Αυτό για να τα έχετε εσείς καλά με τον εαυτό σας
και αν τυχόν ξυπνήσει εκείνη η φωνούλα στο μυαλό σας και πει ότι δεν
προσπαθήσατε-διεκδικήσατε αρκετά να μπορείτε να της απαντήσετε. Αν
λοιπόν πάλι πέσετε πάνω σε τοίχο=αρνητική απάντηση της κοπέλας θα
πρότεινα να μαζέψετε τα κομμάτια σας, να ανασυγκροτηθείτε και να
διακόψετε κάθε επαφή, γιατί προφανέστατα τα συναισθήματα δεν είναι
αμοιβαία. Εσείς πήρατε την ευθύνη, παίξατε και πρέπει να δεχτείτε τη
νίκη ή την ήττα. Συμβουλή: αγαπήστε περισσότερο τον εαυτό σας και θα
σας αγαπήσουν. Η ομάδα μας περιμένει νεότερα.

_____________________________________________


Λιάνα Κρβ., 26 ετών

Γεια σας, πήρα το θάρρος να γράψω και να μοιραστώ
μαζί σας το πρόβλημα μου γιατί ίσως τελικά χρειάζομαι μια μικρή
βοήθεια, μια μικρή κατεύθυνση. . Το πρόβλημα βρίσκεται στα ερωτικά
μου.. Πάντα μου άρεσε να έχω ξεκάθαρες,σταθερές και ισορροπημένες
ερωτικές σχέσεις.. Είχα μια μακροχρόνια σχέση λίγων χρόνων η οποία λόγω
προβλημάτων εξέλιξης της διακόπηκε... να αναφέρω πως πρωτού διακοπέι
σχεδόν μήνες πριν είχα αρχίσει να ερωτεύομαι έναν άντρα από το
επαγγελματικό μου περιβάλλον τον Περικλή(κάθε φορά που τον έβλεπα η
καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά που φοβόμουν πως θα το ακούσουν όλοι
και κοκκίνιζα τόσο πολύ...) .. όσο έβλεπα ωστόσο τον συντροφό μου να
μην αναλαμβάνει ευθύνες να βάλει σε μια τάξη τη ζωή του όσον αφορά τα
επαγγελματικοοικονομικά του ώστε να προχωρήσουμε απο κοινού όταν θα
είναι η κατάλληλη στιγμή και τον ενδιέφερε μόνο η εφήμερη καλοπέραση
εγώ αγχωνόμουν, προβληματιζόμουν, με αγαπούσε και τον αγαπούσα όμως
ένιωθα οτι δε μπορούσα να επενδύσω στο μέλλον της σχέσης μας.. ώσπου
έφτασα σε ένα σημείο να πνίγομαι από την ανωριμότητα του όπως την
αντιλαμβανόμουν εγώ .. και έβρισκα αδιέξοδο μόνο στη σκέψη του
Περικλή.. ώσπου μου έγινε εμμονή να γνωριστούμε... ήταν και μια λύση
για να μπορέσω να ξεκολλήσω από αυτή τη σχέση με τον Χάρη που ίσως να
μη κατέληγε πουθενά..
Διακόπηκε λοιπόν απότομα... για ένα μήνα δεν είχαμε καθόλου επαφή...
στο μεταξύ γνώρισα επιτέλους τον Περικλή.. ένιωθα πολύ ερωτευμένη μαζί
του.. και ακόμα νιώθω αυτή τη στιγμή που μιλάμε.. αυτός ο άντρας είναι
τόσο διαφορετικός από εμένα.. πιο ανεξάρτητος.. πιο δυναμικός.. ίσως η
αλήθεια να είναι πως μου άρεσε πάντα να έχω κάποιον δίπλα μου
συντροφιά.. δε μπορούσα ποτέ τη μοναξιά... η ιδέα να μείνω μόνη μου με
τρομάζει.. αυτή η διαφορετικότητα άρχισε να με τρομάζει.. ένιωθα οτι δε
θα με αγαπήσει όπως ο Χάρης και οτι είναι τόσο διαφορετικός.. παρόλο
που έβλεπα πως είχαμε απίστευτη χημεία.. πως και αυτός με ήθελε..
ξαφνικά ήρθα σε επαφή με τον Χάρη.. μιλούσα και με τους δυο.. ο
Περικλής δέχτηκε από την αρχή πως είναι λογικό να ήμουν μπερδεμένη..
μου έδωσε χρόνο, με άφησε ελεύθερη και προπάντων πότε δε με έκανε να
αισθανθώ άσχημα για τίποτα.. το αποτέλεσμα ήταν οτι έδωσα αγώνα για να
τα ξαναβρω με τον Χάρη.. ενώ δεν έπρεπε και το ήξερα.. από ανασφάλεια..
από φόβο μη χάσω τη δεδομένη αγάπη, από εγωισμό; όμως σύντομα
κατάλαβα.. οτι τον Χάρη απλά τον αγαπώ.. όμως δε φτάνει αυτό...
ερωτευμένη είμαι με τον Περικλή.. και τώρα είμαι μπροστά σε ένα
δίλλημμα.. ο Περικλής ακόμα με περιμένει δείχνοντας το μου με την
παρουσία του στη ζωή μου.. εγώ αγαπώ και δε θέλω να πληγώσω τον Χάρη..
αλλά φοβάμαι ταυτόχρονα μη τον χάσω τελείως από τη ζωή μου .. και με
τον Περικλή αν δε πετύχει; Δεν μπορώ να κάνω ούτε ένα βήμα.. έχω
μπλοκάρει.. και όλα από ανασφάλεια.. από φόβο.. φοβάμαι τη μοναξιά..
φοβάμαι τις ψυχολογικές διακυμάνσεις.. Χρειάζεται να πιστέψω στον εαυτό
μου να γίνω λίγο πιο ανεξάρτητη.. θέλω.. προσπαθώ.. δώστε μου μια
κατεύθυνση .. την έχω τόσο ανάγκη..
Ευχαριστώ εκ των προτέρων!


ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ :
Αγαπητή φίλη,

Αγαπητή φίλη.
Η ζωή δεν είναι πάντα win-win και εσείς θέλετε να έχετε τον έλεγχο
πάνω σε όλα (τουλάχιστον αυτό εισπράττω εγώ). Δεν μας εγγυάται κανείς
ότι όλα θα πάνε κατ'όπιν προγράμματος κι όπως τα έχουμε σχεδιάσει στο
μυαλό μας. Υπάρχει και ο παράγων 'απρόοπτο=Περικλής' στην προκειμένη
και στο κάτω κάτω αυτή είναι η ομορφιά. Η λέξη ρισκάρω και η φράση
είμαι έτοιμη να αναλάβω τις συνέπειες των πράξεών μου πώς σας
ακούγεται;'Έχετε δύο ανθρώπους στην αναμονή και πρέπει άμεσα να τα
ζυγίσετε και να αποφασίσετε είναι κρίμα γιατί ο χρόνος τρέχει και δε
γυρίζει πίσω. Δε γίνεται με το ένα πόδι να είμαι εδώ και με το άλλο
εκεί, μια σχέση χρειάζεται το 100% σας. Αυτή η στασιμότητα και η
ψευδαίσθηση της ασφάλειας που δίνει η επιλογή, δε σας προάγει
συναισθηματικά, δε σας πάει μπροστά. Ακούστε την καρδία σας, βάλτε λίγο
στην άκρη τον ψυχαναγκασμό σας με τον έλεγχο και το φόβο απώλειάς του,
ηρεμήστε αλλά αποφασίστε.

______________________________________________

 MOUTSOUNI , 28 ετών

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΑΣ.. : ΕΔΩ Κ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ
ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΦΤΑΝΟΝΤΑΣ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΤΑ 4 ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΩ ΑΓΧΟΛΥΤΙΚΑ ΚΑΙ
ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ.ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΤΑ ΠΕΤΑΞΩ Κ ΝΑ
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΝΑ ΠΑΛΕΨΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΡΧΙΣΩ ΠΑΛΙ ΝΑ ΕΧΩ
ΖΩΗ.ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ 2003 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΠΑΛΕΥΩ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ
ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΩ ΠΑΛΙ ΟΛΑ ΤΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΛΛΑ ΜΑΤΑΙΑ.......ΑΝΤΙ
ΓΙ'ΑΥΤΟ ΕΧΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ Κ ΜΙΑ ΜΟΝΙΜΗ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΠΟΛΥ
ΣΥΧΝΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΞΕΣΠΑΩ ΣΕ ΚΛΑΜΜΑΤΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΩ ΤΟ ΛΟΓΟ......ΝΑ ΣΑΣ
ΑΝΑΦΕΡΩ ΟΤΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΥΟΜΙΣΗ ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΧΑΣΩ Κ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ
ΑΛΛΑ Κ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΡΧΗΣ(ΛΟΓΩ
ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ)ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΤΟΥ ΕΙΧΑ ΑΔΥΝΑΜΙΑ Κ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ.....
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΕΙΝΑΙ ΕΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΩ
ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΚΑΘΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ
ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΕΙΔΙΚΟ.......ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ.


ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ :
Αγαπητή φίλη,

Κατ'αρχήν πως να μην έχεις υποτροπή; Δε διακόπτουμε ΠΟΤΕ την αγωγή από
μόνοι μας, ακολουθούμε πιστά τη συνταγή του γιατρού και μετά από
κάποιους μήνες πάντα υπό την εποπτεία του αραιώνουμε τις δόσεις σιγά
σιγά. Λάθος μεγάλο,  διατάραξες το νευρικό σου σύστημα και το βλέπεις
και εσύ. Εάν ο οργανισμός σου έχει χημικά ανάγκη για θεραπεία γιατί εσύ
του το στερείς; Γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου; Σε παρακαλώ πολύ
πάρε τηλέφωνο πάλι το γιατρό σου, κλέισε ένα ραντεβού και αυτή τη φορά
ακολούθησε με θρησκευτική ευλάβεια την αγωγή του. Εαν οικονομικά δεν
μπορείς να το στηρίξεις κλείσε ραντεβού σε κάποιο δημόσιο νοσοκομείο
που διαθέτει ψυχιατρικό τμήμα. Μετά επικοινώνησε πάλι μαζί μας για να
το δουλέψουμε και ψυχοθεραπευτικά αν θες. Μην αφήνεις αβοήθητο τον
εαυτό σου. Περιμένουμε νέα σου.

______________________________________________

mari , 20 ετών

geia sas prosfata exasa thn aderfh mou allaa apo
mikri pou thimame ton eauto m zo ligo poli asximes k kales sinthikes to
kirio problima mou einai oti exo fobies to bradi xoris logo
sigkekrimeno mou dimiourgite mia fovia kai den me pianei o ipnos episis
kai na mhn fovame pali exo entoni iperentasi kai den boro na koimitho


ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ :
Αγαπητή φίλη,

ποιό είναι το περιεχόμενο της φοβίας σας; Μηπώς είναι ο φόβος του
θανάτου και της απώλειας του ελέγχου των κατατάσεων; Μου κάνει εντύπωση
που ενώ υποφέρετε χρόνια από αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα, αναφέρετε το
θάνατο της αδερφής σας που είναι ένα πρόσφατο γεγονός και είναι λογικό
να μέσα στο πένθος σας να έχετε αποδιοργανωθεί. Οι φοβίες, οι επίμονες
βασανιστικές σκέψεις ανήκουν στις αγχώδεις διαταραχές και
αντιμετωπίζονται με γνωσιακή ψυχοθεραπεία αλλά και με πίστωση χρόνου
από τον πάσχοντα. Παρακαλώ στείλτε μας περισσότερες λεπτομέρεις για το
τι φοβάστε γιατί η περιγραφή σας είναι γενική και ασαφής. Προσπαθήστε
το βράδυ να πίνετε ένα χαλαρωτικό αφέψημα, να ξαπλώνετε σε ένα ήσυχο
σημείο, διαβάστε ένα βιβλίο που θα αποσπάσει το μυαλό από τις
δυσάρεστες σκέψεις και αφού έχετε κάνει ένα ζεστό χαλαρωτικό μπάνιο
πριν. Αν εσείς δεν κάνετε αλλαγές δε θα φύγει τόσο εύκολα ούτε ο φόβος,
ούτε το μυαλό που φοβάται το φόβο θα ξεχαστεί. Περιμένουμε περισσότερες
λεπτομέρειες και νεότερά σας.

______________________________________________

lolita , 19 ετών

εχω περασει σε τει και δεν μπορω να παω γιατι προσεχω την οικογενεια μου επειδη ενας μεσα απο την οικογενεια μου εχει προβλημα υγειας και αναγκαστηκα τα οικιακα ολα τα κανω εγω και δεν εχω μια ζωη οπως οι αλλοι συνομιλιικοι μου.στηριζω φυσικα την οικογενεια μου απλα αναρωτιεμαι ποτε και εγω θα σπουδασω και θα κανω την δικη μου ζωη.βοηθεια δεν εχω απο αλλου.αντιθετως παλια ολοιοι γνωστοι ηταν στο σπιτι μας και τωρα σταδυσκολα ουτε ενα καλημερα δεν λενε.


ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,

Κατανοώ ότι είναι πολύ δύσκολο για ένα κορίτσι 19 ετών να έχει επωμισθεί όλη την φροντίδα της πατρικής του οικογένειας.
Στην ιστορία σου δεν μας λες όμως από πόσα μέλη απαρτίζεται η οικογένεια σου; Αν υπάρχουν άλλα μέλη(πάνω από δύο) ποια η συμμετοχή τους; Η ασθένεια είναι παροδική ή μόνιμη;
Όμως πρέπει να ξέρεις ότι στην οικογένεια το κάθε μέλος έχει και κάποιο ρόλο όπως και σε κάθε ομάδα .Πολλές φορές αυτοί οι ρόλοι αλλάζουν και μπερδεύονται και τότε αρχίζει να χάνεται η συνοχή της και τα μέλη της (όπως εσύ) να μην αισθάνονται καλά.
Όσο για τα όνειρά σου να θυμάσαι ότι πότε δεν χάνονται αν εσύ δεν τα ξεχάσεις …Ίσως μετατεθούν για λίγο αργότερα αλλά στο χέρι σου είναι να τα πραγματοποιήσεις όταν η κατάσταση στην οικογένεια σου γίνει καλύτερη.
Αν θέλεις μπορείς να μας ξαναγράψεις με περισσότερες λεπτομέρειες και θα τα ξαναπούμε.

______________________________________________


thlipsh , 41 ετών

niwthw monimws thlimmenh den thelw na kanw sxedon tpt xerw oti exw katathlipsi pairnw seropram alla den mporw akomh na thn antimetwpisw monimws bgazw mia exthrikothta ston antra mou pou einai poly kalos anthrwpos fobamai ton thanato kai tremw sthn idea oti mporei na pathw kati kai na afhsw ton gio mou o opoios einai 14 xronwn den xerw ti thelw th mia etsi thn allh alliws..den douleyw meta to mikro kai etsi twra den mporw na brw...den xerw ti na kanw kai merikes fores nomizw oti to myalo mou tha ekragei.....oi perissoteroi den xeroun tpt ..mono o antras mou kai h mama mou ...perasa poly asxhma paidika xronia kai exw polla apwthimena...eilikrina thelw na niwthw kala kai na eimai mia fora xaroumenh ...yperagapw to paidi mou ..parakalw peite mou ti tha mporousa na kanw ........


ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,

Η κατάθλιψη,  μας δείχνει ότι μέσα μας υπάρχουν προβλήματα σε ένα βαθύτερο επίπεδο που πρέπει να αντιμετωπίσουμε, έτσι ο στόχος δεν πρέπει να είναι να λύσουμε γρήγορα και ολοκληρωτικά το πρόβλημά μας αλλά να βοηθήσουμε όσο μπορούμε τον εαυτό μας να νιώσει καλύτερα.
Δεν μου γράφεις πόσο καιρό έχεις αρχίσει την φαρμακευτική σου αγωγή, αλλά σημαντικό είναι να δώσεις χρόνο στην θεραπεία σου ώστε να αρχίσεις να βλέπεις αποτελέσματα .Επίσης η σχέση με τον γιατρό σου πρέπει να είναι συνεχής ,έτσι ώστε να τον ενημερώνεις για την πορεία και να λύνεις τυχόν απορίες σου για την δράση των φαρμάκων και μαζί να αποφασίζετε για την συνέχεια.
Στην καθημερινή σου ζωή ασχολήσου με πράγματα που σου δημιουργούν ευχάριστα συναισθήματα, εκφράσου ελεύθερα σε σχέση με αυτά που σε απασχολούν και πως σε κάνουν να νιώθεις, πάρε στήριξη από τον σύντροφο σου και τον γιο σου και ακόμη μπορείς να ζητήσεις την βοήθεια ενός συμβούλου –ψυχοθεραπευτή που θα σε βοηθήσει να κατανοήσεις τους ψυχολογικούς λόγους που δημιουργούν καταθλιπτικά συναισθήματα και να σε στηρίξει στην πορεία της θεραπευτικής σου αλλαγής .
Μην διστάσεις για οτιδήποτε άλλο θέλεις, να μας ξαναγράψεις.

______________________________________________


katrina , 25 ετών

exw agorafovia k kriseis panikou edw k pente xronia k 9elw n t kseperasw xwris farmaka gt t farma ka dn eida n m voi9ane ka9olou, mporw moni m? k an nai t prepei n kanw?


ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,

Πρέπει να ξέρεις ότι μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα χρειάζεται θέληση, προσπάθεια, επιμονή και χρόνος. ΟΙ κρίσεις πανικού με αγοραφοβία είναι διαταραχή άγχους και οι έρευνες δείχνουν ότι 6-10 χρόνια μετά το πρώτο επεισόδιο: το 30% των ασθενών δεν έχουν συμπτώματα, το 40-50% έχουν καλυτερεύσει αλλά εξακολουθούν να έχουν μερικά συμπτώματα, και το 20-30% εξακολουθούν να έχουν σοβαρά συμπτώματα.
Την θεραπευτική σου αγωγή θα την αποφασίσεις εσύ μαζί με τον γιατρό σου όσο αφορά τα φάρμακα και αν μπορείς και θέλεις να κάνεις ψυχοθεραπεία, η γνωσιακή – συμπεριφορική ψυχοθεραπεία έχει πολύ καλά αποτελέσματα στις διαταραχές άγχους.
Να είσαι καλά.

______________________________________________


Christy , 25 ετών

Eimai 25 xronon k eimai i xristina :D EIxa edo k arketo kairo sto mialo mou i alitheia einai tin aporia gia to pote kapoios tha skeftei na dimiourisei ena site analogo , opou tha mporeis na ekfrazeis ta provlimata sou k kapoios eidikos na se katodigei stin lisi ... sooo xairomai poli pou epitelous dimiourgithikate :D !!!
I alitheia einai pos polla themata einai alita sto mialo mou eos k poli mperdemena ... leo omos na kano tin arxi me ena apo auta ... k tha doume pou tha paei :D !!!
Exo provlima sto na kano tous antropous na me sevontai mallon einai to provlima mou ... Eixa poli kales files apo to sxoleio .. pou sta diskola tous k stis kaliteres stigmes tous episis me petaxan .. flous pou ekana stin sxoli k me ekmetaleutikan . sxeseis pou me prodosan xris kanenan logo k meta to metanoiosan .. antres pou me koroideyan epeidi eimai 1.80 i exo plates logo stivou ... kaneis apo olous autous den ektimise tin xristina giauto pou itan san anthropos .. apla mono me xrisimopoiisan gia ligo mexri na petixoun ton stoxo tous .. Oute ego san ginaika noiotho apolita ginaika gt apo poli mikri douleuo gia na kano to otidipote . meno moni mou . sintiroumai moni mou .. epiviono moni mou .. Goneis k siggeneis  kata diastimata voithousan oso mporousan alla kaneis pote den endiaferthike gia to pos ego iparxo .Auto isos ftaiei k stis diaprosopikes mou sxeseis ???


ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,

Ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια και ελπίζουμε να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες και να μπορέσουμε να έχουμε μαζί σας μια ζεστή σχέση έτσι ώστε να μιλάμε για αυτά που μας απασχολούν και να βρίσκουμε μαζί τις λύσεις.
Τώρα σχετικά με το πρόβλημα της έλλειψης σεβασμού προς εσένα από τους άλλους έχεις σκεφτεί ότι ο σεβασμός κερδίζεται; ότι τα όρια τα βάζουμε εμείς; ότι αυτά που επιτρέπουμε εμείς μας συμβαίνουν; Και αυτό ίσως να οφείλεται σε χαμηλή αυτοεκτίμηση και σεβασμό του εαυτού μας από εμάς.
Η χαμηλή αυτοεκτίμηση βρίσκεται συχνά στην βάση της πυραμίδας των προβλημάτων μας στην συμπεριφορά, στις σχέσεις .στα συναισθήματα. Τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων με χαμηλή αυτοεκτίμηση είναι ότι αναφέρονται συχνά στο εαυτό τους με αρνητικούς χαρακτηρισμούς ή μειώνουν τα θετικά τους στοιχεία, εστιάζουν στην αρνητική διάθεση των άλλων, δεν δέχονται την κριτική ακόμα και αν είναι εποικοδομητική, ασκούν όμως κριτική στους άλλους, έχουν δυσκολία στη δημιουργία φιλικών η ερωτικών σχέσεων, στεναχωριούνται υπερβολικά από τις αποτυχίες τους και κατά συνέπεια είναι επιρρεπείς στο άγχος και στην κατάθλιψη.
Τι μπορούμε να  κάνουμε λοιπόν για την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης;
Να εκπαιδευτούμε !Η αυτογνωσία και οι καλές διαπροσωπικές σχέσεις περνούν από διαδικασία μάθησης.
Ενισχύουμε τις γνώσεις μας με νέες ικανότητες διερεύνησης του εαυτού μας και δεξιότητες διαπροσωπικής επικοινωνίας
Έτσι θα σου δώσω ενδεικτικά κάποιες τεχνικές για την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης σου
-κάνε μια λίστα με τα θετικά σου χαρακτηριστικά. Αν επιμένεις να γράφεις και τα αρνητικά σου χαρακτηριστικά ,θα βρεις την θετική τους όψη.
-κατέγραψε τα θετικά της κάθε  μέρας σου (π.χ έφτιαξα ένα ωραίο φαγητό, έκανα μια βόλτα και πέρασα καλά , κά)
-κάνε μια λίστα με τα πράγματα που κάνεις καλά ,τις επιτυχίες σου, ότι καταφέρνεις από τα πιο σημαντικά έως και τα ασήμαντα
-γράψε μια λίστα με τα στοιχεία του εαυτού σου που σου αρέσουν στον εαυτό σου π.χ μου αρέσω γιατί….
-γράψε το πώς θα ήθελες να νιώθεις ή τι θα ήθελες να κάνεις και να το θυμίζεις στον εαυτό σου π.χ είμαι ικανή, φροντίζω τον εαυτό μου..
-κατέγραψε τρόπους που θα σε κάνουν να νιώσεις καλύτερα, που δεν κοστίζουν σε χρήμα ούτε έχουν σχέση με το φαγητό
-κατέγραψε επίσης τις γκάφες σου ή τις αποτυχίες σου και βρες την αστεία τους πλευρά
-σκέψου πράγματα που θα σε κάνουν να γελάσεις,τρόπους να βοηθάς τους άλλους,λόγους για να γιορτάζεις
 Ελπίζω να σου έδωσα κάποιες ιδέες για να σκεφτείς και να τα ξαναπούμε

______________________________________________

anna maria , 22 ετών

eimai se sxesi me enan anthrwpo o opoios einai 34.apo ta 20 tou itan xristis olwn twn narkwtikwn kai to xeirotero tis irwinis.pige se kentro apotoksinwsis gia ligo kai kairo k apexei edw kai 2 xronia ap ola ektos tou xasis to opoio opws leei den mporei na kopsei akomi.ton voithaei na einai iremos kai min pairnei iremistika kai alla farmaka kata ta  legomena tou..prosfata tsakwthikame giati zitisa na kopsei kai to xasis dioti den mporw na sunexisw allo mazi tou upo autes tis sunthikes.kai mou zitise na parw ena til stis grammes voitheias kai na rwtisw tin gnwmi tous gia to pws na tou sumperiferthw..anti gia auto vrika auto to tropo na parw tin gnwmi eidikwn gia to ti prepei na kanw.meta to tsakwmo xwrisame giati sunexise na leei oti prepei na eimai xaroumeni pou zei kai pou exei ftasei se auto to simeio k exei palepsei toso kai egw apo tin alli na tou lew pws tha prepei na koitazei panta oti mporei kai akomi kalutera.akomi k an exoume xwrisei anusixw gi auton trela polu edw kai mia vdomada pou exw na tou milisw kai den kserw pws na ferthw kai ti na kanw.peite m mia gnwmi giati egw den mporw pia na skeftw



ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,

Είναι πολύ δύσκολο να συνυπάρξουν δύο άνθρωποι που έχουν διαφορετικό τρόπο ζωής. Πόσο μάλιστα όταν ο ένας από τους δύο είναι εθισμένος σε ουσίες. Ο εθισμός είναι ένας τρόπος ζωής που απαιτεί τη σπατάλη χρόνου και ενέργειας για την εθιστική συμπεριφορά. Όλες οι διαστάσεις της προσωπικής και διαπροσωπικής ζωής παραμελούνται και παρακμάζουν.
Τα άτομα με εθιστική συμπεριφορά έμαθαν να αντιμετωπίζουν τα αρνητικά τους συναισθήματα με αυτή την συμπεριφορά και πέρα από τον εθισμό δεν έχουν άλλες δυνατότητες διαχείρισης τους. Δεν εξαρτώνται από την ουσία ή την πράξη αλλά από την ευχαρίστηση ή την ευφορία ή την διέργεση ή την ένταση που προκαλεί η εθιστική συμπεριφορά δηλ εξαρτώνται από την βιωματική κατάσταση και αδιαφορούν για τις παρενέργειες και τις συνέπειες που έχει ο εθισμός σε όλες τις διαστάσεις την προσωπικής τους ζωής.
Έτσι είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσει τις δικές σου ανάγκες αλλά όμως αν εσύ τρέφεις συναισθήματα γι αυτόν και έχεις δει ότι κάνει προσπάθειες να σταματήσει και να αλλάξει αυτήν την συμπεριφορά ,υποστήριξε την προσπάθεια του να σου εκφράσει αυτό που αισθάνεται, απέφυγε τις συγκρούσεις, μην παρεμβαίνεις δυναμικά, μην απειλείς ,μην διασώζεις, μην προσπαθείς να τον αλλάξεις με το ζόρι. Μίλησε του για το πώς νιώθεις απέναντι στον ίδιο και στο πρόβλημα του χωρίς εντάσεις. Μην αναλαμβάνεις την ευθύνη να τον σώσεις και επέτρεψε του να υποστεί τις αρνητικές συνέπειες των επιλογών του. Επίσης μπορείς να συναντήσεις εσύ κάποιον ειδικό για να μάθεις συγκεκριμένους τρόπους με τους οποίους θα μπορέσεις να τον βοηθήσεις, προστατεύοντας τον εαυτό σου και την ψυχική σου ηρεμία.
Να είσαι καλά και είμαστε στην διάθεση σου .

______________________________________________

Αριαμέϊ , ΗΛΙΚΙΑ 39 ετών

Στις 13/02/11, με χτύπησε  ένας άντρας, 2 μέτρα ύψος, μεγαλόσωμος, με δυνατές γροθιές, πίσω στο κεφάλι. {Καθόμουν σε καρέκλα, και για να προστατευτώ,έσκυψα το κεφάλι μου}. Τώρα  σκέφτομαι  ότι καλύτερα να μην έσκυβα, γιατί έτσι θα είχα ένα αποδεικτικό στοιχείο. Δυστυχώς, έκανα αξονική τομογραφία, μαγνητική στο κεφάλι, και μαγνητική αυχένα. Όλες οι εξετάσεις μου λένε οι γιατροί ότι δεν δείχνουν τίποτα. Ακοολογικός έλεγχος, έδειξε ακουστικούς τραυματισμούς περίπου 30db, στα 6000hz! Αυτό συμαίνει με απλά ελληνικά, ότι είμαι καταδικασμένη να ζήσω το υπόλοιπο της ζωής μου, με ασταμάτητο buzzing , το οποίο το βράδυ είναι αφόρητο, πονοκέφαλο, πόνο στο μέτωπο, και στα μάτια μου. Το κεφάλι μου <τρίζει> σαν να έχει μέσα θρύψαλα γυαλιού, όταν το κουνάω, και νιώθω σαν να έρπεται ένα φίδι πάνω στο κρανίο μου. Έχω σώας τας φρένας, δυστυχώς, κάτι δεν πάει καλά, και υποφέρω ενώ οι εξετάσεις δείχνουν όλα πως είναι τέλεια!


ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,

Τραυματικές εμπειρίες αλλάζουν αναμφίβολα τη ζωή κάποιου για πάντα. Τέτοιες εμπειρίες μπορεί να είναι κάποιο αυτοτελές γεγονός (π.χ. ένα ατύχημα, ένας σεισμός, το βίωμα μιας ληστείας ή εγκληματικής ενέργειας) ή μακροχρόνιες καταστάσεις (όπως σεξουαλική κακοποίηση, οικογενειακή βία). Τα επακόλουθα συμπτώματα διαφέρουν ανάλογα με το είδος και τη διάρκεια της έκθεσης στο τραύμα καθώς και ανάλογα με την προσωπικότητα του κάθε ατόμου.Αν όπως μας λέτε οι εξετάσεις σας έδειξαν ότι όλα είναι καλά τότε καλό θα ήταν να επισκεφτείτε και  ένα ειδικό ψυχικής υγείας για να σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε το μετατραμαυτικό σοκ που ίσως βιώνετε.Να είστε καλά και περιμένουμε νέα σας

_____________________________________________

Νυχτολούλουδο , 45 ετών

εδω κ 3 χρονια γνωριζω εναν αντρα τον οποιο μεσα απο την παρεα του σ/κ που καναμε κ κανουμε τον εχω αγαπησει παρα πολυ, μεταξυ μας δημιουργηθηκε μια παραξενη επαφη, ποτε του δεν υποσχεθηκε κατι αλλα με τον τρπο του με εκανε να τον ερωτευτω, μολις καταφερνα να τον πλησιασω ερωτικα κ να πεσουν οι αμμυνες του με κλωτσαγε, μολις απομακρυνομουν με πλησιαζε, συχναζουμε σε ενα μπαρακι κολητου του φιλου, ο οποιος διελυσε τον γαμο του για να ειναι με τη δευτερη γυναικα που ειναι τωρα κ που την ειχε σερβιτορα κ εχει κανει κ παιδι μαζι της, συζουν, ειχα διαπιστωσει κ διαπιστωσα προσφατα οτι το κολημα που εχει φαει κ μου ειχε εκμυστηρευτει ειναι αυτη η γυναικα, εμενα μου ελεγε για μια παντρεμενη που διατηρουν σχεση 6-7 χρονια κ οτι αυτη τον απειλει να φυγει κ να παει να μεινει μαζι του, πραγμα που εχω καταλαβει οτι αυτος δεν θα μπορουσε να σηκωσει τετοιο βαρος....γιατι οπως λεει δεν τον χωραει μετα το χωριο θα πρεπει να εξαφανιστει,,εκεινη δεν τον αφηνει ησυχο....διαπιστωσα λοιπν προσφατα οτι το προσωπο που μου ελεγε κατα 90 % ειναι αυτη, του κολητου του η δευτερη γυναικα........τον απειλω οτι θα του βγαλω το μυστικο στη φορα, εχω τρελαθει δεν ξερω τι να κανω, τον παρακολουθω, δεν φευγω αν δεν φυγει κ εκεινος απο το μπαρακι που ειναι αυτη, το οποιο αργα την νυχτα γινεται ο χωρος συναντησης του, αυτος ο εμπιστος φιλος-αυτη η γυναικα του αφεντικου, καταλαβαινετε το τελειο αλλοθι,,,,,θελω να την πιασω να της μιλησω,,,,του λεω καθαρα οτι αν δενμε εμπιστευτει, αν δεν ξεκολησει απο εκει, επειδη νιωθω με χρησιμοποιησε ως αλλοθι να νομιζουν ολοι οτι ειμαστε μαζι κ εμενα μετα στο τελος της βραδιας με εδιωχνε...θελω να βαλω εκεινηστη θεση της κ να τον διεκδικησω, μαζι μου το παιζει αδιαφορος αλλα μονο οταν δεν τον συμφερει κ για μια ακομα φορα προσπαθει να με απομακρυνειι...τι να κανω??? αν βαλω ιδεες στον αντρα της κ τους πιασει θα γινει σκοτωμος καταλαβαινετε...ουτε να αδιαφορησω μπορω, απο τη μια τον  αγαπαω κ δεν τον εχω κ απο την αλλη νιωθω οτι με χρησιμοποιουσε για να μη φαινεται στους αλλους τι κανει πισω απο τη πλατη του φιλου του κ απο την αλλη το νιωθω ολο αυτο τοσοοο ανηθικο....ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ?? ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ....με ποναει...οσο κ αν προσπαθω να προχωρησω ολο εμποδια με γυριζουν ολο εκει στο ιδιο στεκι στον ιδιο ανθρωπο,,,θελω να τους κανω ζημια.............τον θελω για μενα.....οσο κ να λεει οτι δεν θελει πιστευω οτι αν δεν ηταν αυτη στη μεση, η οποια λεει τον ειχε στηριξει σε πολυ δυσκολες στιγμες κ τους δενουν πολλα.....θα ειμασταν μαζι...ολοι οταν ειμαστε παρεα νομιζουν οτι τα εχουμε..οτι κατι τρεχει......ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΣΑΣ ....ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, θελω τροπο να τον κερδισω κ να τον κανω να ξεκολησει κ οχι την ευκολη λυση να τους αφησω δηλ στην ησυχια τους...τον θελω...


ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,

Η εικόνα που μου δίνει το μήνυμά σας δεν είναι ενός ανθρώπου που ψάχνει απάντηση στο γιατί αισθάνεται έτσι και δεν προβληματίζεται καθόλου για την ανασφάλεια που το κατακλύζει,αλλά περιστρέφεται διαρκώς γύρω από τους άλλους και στοιχειώνεται από τις εμμονές του σε τέτοιο σημείο που να μη βλέπει την πραγματικότητα. Εάν κάποιος 3 χρόνια δεν είναι δίπλα σας δε θέλει να είναι και γιατί πρέπει να εκβιάσετε κάτι τέτοιο. Θα πρότεινα να δουλέψετε με τον εαυτό σας και το θέμα των ιδεοληψιών σας με κάποιον ειδικό που θα σας βοηθήσει να δείτε τα γεγονότα στην πραγματική τους διάσταση. Καλή τύχη από εμας.

_____________________________________________

καταραμένος , 18 ετών

Δεν καταφερα ποτε να ενταχτω στην κοινονια ή εστω σε μια παρεα γτ ολοι μου ελεγαν οτι ειμαι διαφορετικος γιατι ντυνομαι αλλιος, ακουω αλλη μουσικη και εχω ενα ιδιοριθμο χιουμορ και οσο και να προσπαθω να βρω ατομα σαν εμενα τοσο πιο ασχημα αισθανομαι!!!θελω βοηθεια!!!


ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητέ φίλε,

Η διαφορετικότητα δεν είναι κατακριτέα και δεν πρέπει να σε προβληματίζει, καθώς σε ξεχωρίζει από τη μάζα και σου αποδίδει μια ιδιότητα στην προσωπικότητά σου. Το θέμα είναι πως τη χειρίζεσαι, ώστε να μην προκαλείς αλλά να δίνεις την ευκαιρία στους γύρω σου να σε γνωρίσουν. Μήπως εσύ τους διώχνεις άθελα σου προβάλλοντας του φόβους απόρριψης που έχεις; Προσπάθησε να καλλιεργήσεις δεξιότητες επικοινωνίας και στάσου σαν παρατηρητής για λίγο. Θα σε βοηθήσει να αντιληφθείς πώς σε βλέπουν οι άλλοι και θα μπορέσεις να τροποποιήσεις κάτι που τώρα ίσως δεν μπορείς να δεις. Αυτό θα λειτουργήσει σαν καθρέφτης και θα δεις με πιο ξεκάθαρη ματιά ποιο είναι το πρόβλημα. Κάνε αυτό το τεστ και περιμένουμε τις παρατηρήσεις σου.

_____________________________________________

απογοητευμενη , 21 ετών

 Το δικο μου προβλημα ειναι οτι κανεις δεν νοιαζετε για την σημερινη νεολαια...Ειμαι μολις 21 ετων και αντιμετωπιζω πολλα προβληματα στην κα8ημερινοτητα μου...Ειμαι ανεργη εδω και 2 χρονια.Δουλευα μονο περιστασιακα σε σπιτι και ειχα την φροντιδα μωρων και ο,τι περιλαμβανει η φροντιδα τους.Εχω προβλημα υγειας με την μεση μου και αυτο που ζηταω ειναι μια απασχοληση για να βγαζω εστω τα προσωπικα μου εξοδα.Ομως η κοινωνια που ζουμε αυτες τισ μερες ειναι κλειστη απο αλλυλεγγυη και συνεργασια μεσα στο κοινωνικο συνολο των Ελληνων.Πως μπορουμε σαν Ελληνες να αλλα3ουμε την κατασταση αυτη και να συνεργαστουμε ομαδικα για να περασουμε αυτην την δυσκολια που περναμε ονοματι κρηση?


ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Αγαπητή φίλη,

Εδώ και αρκετό καιρό η χώρα μας βιώνει μια πρωτόγνωρη οικονομική κρίση, που επηρεάζει αρνητικά τις περισσότερες οικογένειες και τον προϋπολογισμό τους.Τα προβλήματα είναι πολλά, το ίδιο και το άγχος, αλλά και η ανασφάλεια για το αβέβαιο μέλλον της οικονομίας. Οι περισσότερες οικογένειες αντιμετωπίζουν δυσκολίες και προσπαθούν να φτιάξουν σχέδια “επιβίωσης”. Στην προσπάθεια να μην περικόψουν τα απαραίτητα, αλλάζουν τον τρόπο ζωής τους και προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα.Η ψυχολογική αντίδραση και η νοοτροπία μας είναι το ίδιο σημαντική όπως και οι πράξεις μας, αν όχι περισσότερο σημαντική. Η δυσφορία που βιώνουν οι άνθρωποι οφείλεται σε μεγάλο ποσοστό στην ερμηνεία που δίνουν στα πράγματα και όχι στα πράγματα αυτά καθαυτά. Ας δούμε τη νέα κατάσταση των πραγμάτων ως πρόκληση για να επιβεβαιώσουμε την ψυχική μας δύναμη και να κερδίσουμε αυτοπεποίθηση.Προσπάθησε να μην αφήσεις τα αισθήματα απαισιοδοξίας και ματαιότητας να σε κατακλύσουν και συνέχιζε να αναζητάς εργασία, φροντίζοντας τον εαυτό σου και την υγεία σου έχοντας δίπλα σου την οικογένεια σου και τους φίλους σου.

_____________________________________________



ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ , 38 ετών

ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΑΠΕΛΠΙΣΤΗΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΟΥΛΕΙΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ ΜΕ ΔΙΩΧΝΟΥΝ ΚΑΙ ΕΧΩ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΣ ΤΡΕΛΑΣ.ΕΙΜΑΙ ΧΩΡΙΣΜΕΝΗ Κ ΜΟΝΗ.ΚΑΝΕΙΣ ΔΝ ΜΕ ΒΟΗΘΑΕΙ.ΠΕΣΤΕΜΟΥ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΩ ΔΟΥΛΕΙΑ.ΜΕΝΩ ΣΕ ΜΙΚΡΗ ΠΟΛΗ Κ ΔΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ.ΒΟΗΘΗΣΤΕΜΕ.



ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,


Η κατάσταση που περιγράφεις είναι πολύ δύσκολη και ειδικά στην σημερινή οικονομική κρίση που βιώνουμε όλοι μας, σημαντικό είναι να έχουμε υποστηρικτικό περιβάλλον και ανθρώπους δίπλα μας, που να μπορούν να μας ακούσουν και να μας στηρίξουν. Όμως πρέπει και εμείς να μην αφήνουμε τα προβλήματα να σκιάζουν τις σχέσεις μας και να είμαστε πιο δεκτικοί, και αποφασιστικοί για το τι θέλουμε και τι κάνουμε για να το πετύχουμε.Προσπάθησε να κάνεις μια ειλικρινή συζήτηση με τους γονείς σου, δειξτους ότι είσαι ικανή και αποσισμένη να κάνεις μια νέα αρχή στην ζωή σου και θα δεις ότι τα πράγματα όταν τα αντιμετωπίζουμε με αλήθεια και επιμονή θα πάνε καλύτερα.Να είσαι καλά και ελπίζουμε να τα ξαναπούμε

_____________________________________________

MAΡΙΑ , 21 ετών

ΓΕΙΑ ΣΑΣ.. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΩ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΜΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ
ΜΟΥ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΣΕ ΣΑΣ.ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ ΠΕΝΤΕ ΜΗΝΕΣ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΘΩ ΝΑ ΕΡΓΑΣΤΩ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ ΩΣ BABY-SITTER.Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΥ ΕΓΙΝΕ ΤΕΛΕΙΩΣ ΞΑΦΝΙΚΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΓΝΩΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΣΟ ΗΜΟΥΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.. ΓΙΑ ΑΡΚΕΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΟΣΟ ΗΜΟΥΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΗΜΟΥΝΑ ΑΝΕΡΓΗ ΟΠΟΤΕ ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΕΓΙΝΕ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΤΙ ΝΑ ΧΑΣΩ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΒΓΑΙΝΕ ΚΑΤΙ ΘΕΤΙΚΟ ΑΜΑ ΕΠΑΙΡΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΦΥΓΩ. ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΗΞΕΡΑ ΠΩΣ ΘΑ ΕΡΧΟΜΟΥΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ ΩΣ ΕΣΩΚΛΕΙΣΤΗΒABY-SITTER ΓΙΑ 600 ΕΥΡΩ, ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΑΛΛΑΖΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΑ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΕΔΩ ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΙ ΑΦΟΥ Η ΕΡΓΟΔΟΤΡΙΑ ΜΟΥ ΞΕΠΕΡΝΟΥΣΕΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ.. ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ 5 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ.. ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ 600 ΕΥΡΩ ΔΕΝ ΣΟΥ ΦΤΑΝΟΥΝ ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ..ΕΚΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΟΥ ΑΡΧΙΚΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΩ ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΤΕΛΗΞΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΘΩΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΝΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ.. ΑΠΟ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΨΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ, ΤΟ ΜΕΓΕΙΡΕΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΥΣΙΜΟ ΤΩΝ ΡΟΥΧΩΝ Κ.Α .. Η ΔΙΑΒΙΩΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΗ ΘΑ ΕΛΕΓΑ.. Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΧΑΛΙΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΑΥΤΗ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΥΠΟΜΕΝΩ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ..Η ΚΥΡΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ΣΥΝΝΕΝΟΗΣΗΣ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΓΑΛΛΙΚΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΓΑΛΛΙΚΑ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΑΓΓΛΙΚΑ.. ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΑΛΛΙΚΩΝ.. ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΟΛΙΣ ΜΑΘΩ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΝΑ ΨΑΞΩ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ.. ΘΑ ΑΝΤΕΞΩ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΟΜΩΣ?ΜΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ ΠΟΛΥ ΤΑ ΚΟΝΤΙΝΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΑ ΟΙ ΠΑΡΕΕΣ ΜΟΥ,ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ..ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ ΟΛΟΜΟΝΑΧΗ.. ΠΗΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΣΑΣ ΓΡΑΨΩ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ.. ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ.. ΠΩΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΒΡΩ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ 1000 ΕΥΡΩ ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΜΕ 500 ΜΠΟΡΕΙ.. ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΕΠΙΣΗΣ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΟΥ ΜΕ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΩ ΕΚΕΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΥΜΕ ΣΑΝ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟΔΑΠΟΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΖΗΝ..ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΟ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ,, ΑΠΛΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΑΝΟΙΓΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΛΛΕΣ ΠΟΡΤΕ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ..ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΛΕΨΩ ΚΙ ΑΛΛΟ? ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΒΑΖΩ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΓΡΗΓΟΡΑ? ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΔΟΘΕΙ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ 500 ΕΥΡΩ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ? ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΗ ... ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ
ΚΙΝΗΣΗ, ΝΑ ΠΑΡΩ ΜΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ .. ΤΟ ΜΙΣΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΠΙΣΩ, ΕΝΩ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΙΣΟ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΜΕΙΝΩ..
ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ 'Η ΙΣΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ
ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑ ΣΚΕΦΤΕΙ ΠΡΙΝ..



ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,

Αρχικά πιστεύω ότι πράξατε καλά και πήγατε στην Ελβετία απλά γιατί αν
δεν το είχατε κάνει θα αναρωτιώσασταν μια ζωή τι θα συνεβαίνε αν και αν
χάσατε την ευκαιρία της ζωής σας. Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί τόση
βιασύνη να γίνει τώρα-άμεσα κάτι. Χρειάζεται να κάνετε λίγο υπομονή και
να δώσετε μια πίστωση χρόνου στον εαυτό σας να εξαντλήσει όλες τις
τυχόν πιθανότητες πρωτού αποφασίσετε να γυρίσετε πίσω. Ρισκάρω σημαίνει
είμαι έτοιμος να παλέψω, είμαι ανοιχτός στις προκλήσεις  και να αντέξω
τις συνέπειες και τώρα είναι η καλύτερη ηλικία να το κάνετε.  Ό,τι και
να συμβεί στο εξωτερικό, ακόμα και να μη βρείτε τη δουλειά των ονείρων
σας, έχετε κερδίσει. Γιατί; Επειδή πήρατε τον εαυτό σας στα χέρια σας,
επειδή αγωνιστήκατε για αυτόν και κάνατε το άλμα. Αυτό είναι εμπειρία
ζωής για εσάς, πιό  διδακτικό και χρήσιμο από οποιοδήποτε βιβλίο.
Αφήστε λοιπόν τα αισθήματα ηττοπάθειας στην άκρη, νιώστε περήφανη που
τολμήσατε και κάνετε και λιγάκι υπομονή. Τίποτα δε σας δεσμεύει, οι
δρόμοι είναι ανοιχτοί μπροστά σας, επιλέξτε ό,τι σας κάνει εσας
ευτυχισμένη και πιστεύετε ό,τι αξίζετε.


_____________________________________________


Λάθος Νύφη , 28 ετών

 ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ...ΠΡΙΝ ΑΠΟ 3 1/2 ΧΡΟΝΙΑ ΓΝΩΡΙΣΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΑΜΕΣΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑ
ΠΩΣ ΗΤΑΝ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ.ΤΟΝ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ
ΑΜΕΣΩΣ.ΑΠΟ ΤΗΝ 1η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΜΑΣ ΝΙΩΘΑΜΕ ΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΟΜΑΣΤΕ
ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΘΕΛΗΣΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ.ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΒΗΜΑ ΓΙΑ
ΕΜΕΝΑ ΔΙΟΤΙ ΕΙΧΑ ΠΕΙ ΠΩΣ ΟΤΑΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΣΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ
ΜΟΥ.ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΓΙΑΤΙ ΗΜΟΥΝ ΣΙΓΟΥΡΗ ΓΙ'ΑΥΤΟ.ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ 1 1/2 ΜΗΝΑ
ΣΧΕΣΗΣ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΗΚΑΜΕ.ΜΕΤΑ ΑΠΟ 6 ΜΗΝΕΣ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΜΕΝΟΙ ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ
ΠΑΝΤΡΕΥΤΟΥΜΕ,ΔΕΧΤΗΚΑ.ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΔΕΧΤΕΙ Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ.ΠΑΝΤΑ ΣΕ
ΟΛΑ ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΑΥΤΗ.ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΝΑ ΦΥΓΩ
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΤΕΤΟΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΟΜΩΣ.ΤΟΝ ΑΓΑΠΟΥΣΑ ΠΟΛΥ.
ΗΤΑΝ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΝΟΟΥΣΑ.31/2 ΧΡΟΝΙΑ ΖΟΥΣΑ ΜΟΝΟ ΓΙ'ΑΥΤΟΝ.ΞΕΧΑΣΑ
ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ,ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ,ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΜΟΥ ΖΩΗ,ΤΑ ΠΑΝΤΑ.ΑΛΛΑΞΑ ΤΑ
ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΛΑ.ΕΒΑΖΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΘΕΛΩ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΝ.
ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ..ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ 4 ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΑΜΟ ΜΑΣ
ΚΑΙ  ΕΝΩ ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΕΝΑ ΜΑΘΑΙΝΩ ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ ΠΩΣ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ  2 ΜΗΝΕΣ ΔΙΑΤΗΡΟΥΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΗ,ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΠΩΣ ΕΧΟΥΜΕ
ΧΩΡΙΣΕΙ ΧΩΡΙΣ ΕΓΩ ΝΑ ΞΕΡΩ ΚΑΤΙ.ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ
 ΤΗΣ ΕΛΕΓΕ ΠΩΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΝΙΩΘΕ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ.ΟΤΑΝ
ΧΩΡΙΣΑΝΕ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΑΝ ΕΜΕΝΑ.ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ 2 ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΠΟΥ ΧΩΡΙΣΑΜΕ ΕΦΥΓΑ
ΑΠΟ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΩ.ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΜΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΕΙ ΚΑΙ
ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ ΜΟΥ ΖΗΤΑΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΩ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΠΩΣ
ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΕ ΑΓΑΠΑΕΙ ΟΣΟ ΤΙΠΟΤΑ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ
ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΩ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΕΔΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ
ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ.Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ
ΓΙ'ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΠΩΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΩ.ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ
ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΒΛΕΠΩ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΜΕ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΜΕ ΠΛΗΓΩΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΦΕΡΘΕΙ ΜΕ ΑΥΤΟΝ
ΤΟΝ ΑΘΛΙΟ ΤΡΟΠΟ.ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΑΡΧΗ ΚΑΙ
ΝΑ ΞΑΝΑΦΤΙΑΞΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΝΙΩΘΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΥΤΕ ΑΝΤΟΧΕΣ,ΟΥΤΕ ΑΛΛΟ
ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΧΑΡΑΜΙΣΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ.ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΝΙΩΘΩ.ΤΟΥ ΕΔΩΣΑ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΟΥ
ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΡΑΜΙΣΕ.ΔΕΝ ΕΚΤΙΜΗΣΕ ΤΙΠΟΤΑ.ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΒΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΞΑΝΑΚΤΙΣΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΣΕ ΑΛΛΗ ΧΩΡΑ
ΜΟΝΗ ΜΟΥ.ΤΟΝ ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΨΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΩ ΜΙΑ
ΑΚΟΜΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ,ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΩ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ.ΑΛΛΑ ΔΕΝ
ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ ΟΤΙ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ.ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ 6 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΧΩ
ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ
ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΘΕΛΕΙ ΠΑΛΙ ΠΙΣΩ ΑΝ ΔΕΝ ΜΕ ΑΓΑΠΑ.ΕΠΙΣΗΣ ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ
ΕΝΙΩΘΑ ΘΥΜΟ ΚΑΙ ΟΡΓΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ?

ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,

Αυτή τη στιγμή από το σημείο από το οποίο βρίσκεστε εάν κοιτάξετε πίσω
θα αλλάζατε κάτι; Προσωπικά πιστεύω ότι όλη αυτή η εμπειρία ήταν
απόλυτα διδακτική για εσάς. Σας έμαθε ότι με το να βάζετε τον εαυτό σας
σε δεύτερη μοίρα,να αμελείτε τα ενδιαφέροντά σας και να γίνεστε
συντροφοκεντρική όχι μόνο δε θρέφετε τη σχέση σας, αλλά δε θρέφετε κάν
τον εαυτό σας που με τη σειρά του θα την θρέψει. Επιπλέον, πνίγετε το
σύντροφό σας και τον καταδικάζετε στη μονοτονία.Θα πρότεινα λοιπον πέρα
από το να αισθάνεστε προδομένη που είναι φυσιολογικό να κάνετε τον
προσωπικό σας απολογισμό, να καταγράψετε που ενδεχομένως φταίξατε
εσείς. Μία καινούρια σχέση για να είναι επιτυχημένη πρέπει να στηριχθεί
πάνω σεένα νέο συμβόλαιο. Συζητήστε μαζί του τα νέα δεδομενα, είστε
πλέον διαφορετικοί άνθρωποι από τότε, ακούστε τη δική του άποψη, τι τον
ώθησε σεμια παράλληλη σχέση, πέιτε πως νιώσατε εσείς και πάνω σε αυτό
που θα προκύψει από τη συζήτηση αποφασίστε. Μην ξεχνάτε όμως, ό,τι και
να συμβεί στη ζωή σας να στηρίζεστε πάντα στις δικές σας δυνάμεις και
μην αναζητάτε σωτήρες. Οι πρίγκιπες ανήκουν στα παραμύθια. Περιμένουμε
νεότερα.

_____________________________________________