soulsea , 24 ετών

Το προβλημα ξεκηναει οταν ειμουν 14 χρονων, σε εκεινη την περιοδο της ζωης μου οι γονεις μου αρνηθηκαν να αναλαβουν τις ευθυνες τους εμπρακτα και πηραμε την κατω βολτα μαζι με τον αδερφο μου, ναρκωτικα κλπ επικρατησαν 8 χρονια μεσα στα ναρκωτικα απο τα οποια 4 ηταν στην ηρωινη (οχι ενδοφλεβια χρηση της) καταληξαμε να γυρναμε στα στενα της ομονοιας για την δοση μας. ο πατερας μου εκεινο το διαστημα ειχε μολις ξεκινησει μια καινουρια σχεση απο την οποια ειχε αποκτησει και εναν γιο. ολα τα χρονια απο τα 14 μου του ελεγε ολη η οικογενεια να παρει τα παιδια κοντα του δλδ στο νησι της κω οπου και διαμενει. αυτος δεν το εκανε, σημερα σε εμενα υποστηριζει οτι δεν ειχε λεφτα για να το κανει. εγω με τον αδερφο μου και την μητερα μου για να επιβιωσουμε αναγκαστηκαμε να χρεωθουμε καποια λεφτα παραλληλα με την χρηση ναρκωτικων ουσιων, προκειται(για ενα δανειο αυτοκινητου, εφορια σε μεγαλα ποσα διοτι εγινε και η προσπαθεια να γινει ενα μαγαζι απο μερια της μανας μου στο ονομα του αδερφου μου συνολικα εγω χρωστω 25000 και ο αδερφος μου 40000 συνολο 65000 ευρω απο την κινηση αυτου του ανθρωπου (του πατερα μας δλδ) εχω αποκτησει ιπατιτηδα C απ οτι ειπαν οι γιατροι και οι αιματολογικες εξετασεις που εκανα προσφατα εγω και ο αδερφος μου διεφυγε αβλαβης απο την ολη κατασταση.. εγω καταφερα μονος μου να απεξαρτητοποιηθω και ο αδερφος μου με την υποστιρηξη της μητερας μου και γιατρων, γενικα ειμαστε στο 4 ετος μακρια απο αυτα εχω καταφερει να κοψω μεχρι και το τσιγαρο αυτη τη στιγμη, να κανω extreme σπορ οπως το σερφ εχω αφησει πισω μου οτι ηταν καταστροφικο για εμενα.. και ειμαι σε μια φαση που δεν μπορω να επικοινονησω με τον κοσμο διοτι ολο αυτο που περασα με εχει αποστασιοποιησει απο την καθημερινοτητα της κοινωνιας, εχω μια πολυ καλη δουλεια πανω σε τομεα που εχω επιλεξει με αποφαση δικη μου εχω πολλες γνωσεις σε τεχνικα θεματα, και ειμαι οσο το δυνατων περισσοτερο μπορω εξηκοιωμενος με ολα τα στοιχεια της φυσης. ομως η ιδεα οτι πρεπει να δουλευω και να αφιερωσω ολη αυτη μου την προσπαθεια σε χρεη απλα δεν ειναι συμβατη μετα απ οσα εχω ξεπερασει.. το μονο που ζηταω ειναι να ζησω, δλδ να μπορω και εγω να παρω μια μηχανη που μαρεσει να κανω ενα ταξιδι και αλλα πολλα που επιθυμουν ολοι πρεπει να δουλεψω σκληρα, ετσι ειναι η ζωη... και τα 8 χαμενα μου χρονια απο αυτην? τι γινοντε? επειδη δλδ καταφερα και ξεπερασα αυτα που μου ετυχαν ειναι σαν να μην εχει συνεβει τιποτα? εχω την εντυπωση οτι ολο αυτο ειναι πανελλαδικο που περναω νιωθω σαν εχω την χωρα ολη απανω μου μερικες φορες και να προσπαθω μονο εγω για το μελλον της.. ενω ολοι οι υπολυποι ζουν τις "φυσιολογικες ζωες τους" ταυτιζω τα 8 χρονια που περασα με χρονιες που μπηκε και το ευρω στην χωρα μας και σημερα παταω ποδι γερος και αηττητος απο αυτο.. θα μου πειτε γιατι τα ταυτιζω ολα αυτα με εμενα και αλλοι ηταν μπλεγμενοι πριν απο εσενα και το ευρω, και εχετε δικιο. ομως κανενος την μητερα δεν την εχουν βαφτισει ελλαδα, μονο την δικη μου. και η ελλαδα εχει προσπαθησει πολυ για να κρατησει στη ζωη τα παιδια της μεχρις ενα σημειο οπου μετα δεν μπορουσε να κανει τιποτα διοτι δεν ειχε την οικονομικη υποστιρηξη και γενικως καμια υποστιρηξη απο κανεναν. εγω ζω τα ονειρα μου καθημερινα πλεον πραγματοποιουντε το ενα πισω απο το αλλο δεν μπορω ομως να αποκτησω αντικειμενα που επεκτηνουν τους οριζοντες μου διοτι πρεπει να ξεχρεωσω πρωτα... ο πατερας μου αυτη τη στιγμη που μιλαμε εχει στην τραπεζα ποσα μεγαλυτερα απο 100000 ευρω και αρνειτε να πληρωσει εστω και το παραμικρο χρεος μου, διοτι ευθυνεται η μητερα μου για αυτα για αυτον. τι να κανω? αυτο το πραγμα με βασανιζει καθημερινα και εγω το περναω και στους γυρω μου αυτο, χωρις να αφηνω τον εαυτο μου να παει παραπερα σε μια συζητηση με τον οποιονδηποτε... ζω μονος μου πληρωνω ολα τα εξοδα μονος μου σπιτι νερο ρευμα γυμναζομαι οποτε μπορω διαβαζω. νιωθω οτι καποιος με θελει εγκλωβισμενο σαν να ειμαι δεν ξερω και εγω τι νομιζουν πως ειμαι, γιατι? τι να κανω να παω τον πατερα μου στα δικαστηρια και να απαιτησω οτι χρειαζεται για να ειμαι καλα???

ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

Αγαπητέ φίλε,

Κατανοούμε το θυμό που βιώνετε εξαιτίας λάθος επιλογών τρίτων και το στρές του να χρεωθείτε εσείς αυτές τις επιλογές. Είναι απολύτως φυσιολογικό να χρειαστήκατε ένα διάστημα να αποσυρθείτε στον εαυτό σας για να διαχειριστήτε αυτό το θυμό και την αγωνία. Τώρα ειστε στη φάση που επαναδραστηριοποιήστε, έχετε την ανάγκη των΄γύρω σας, ωστόσο δεν έχετε ξεπεράσει ακόμα τη φάση του θυμού . Πρέπει λοιπόν να δείτε τι θα τον κάνετε το θυμό αυτόν. Θα τριγυρίζετε γύρω από αυτόν και θα τον αναμασάτε ή θα τον αξιοποιήσετε δημιουργικά και λειτουργικά; Εμείς δεν μπορούμε να σας απαντήσουμε σε σχέδια εκδίκησης, δεν είναι αυτός ο ρόλος μας. Εμείς θα σας πούμε να χρησιμοποιήσετε τα βιώματά σας ως εμπειρίες ζωής και πολύτιμα μαθήματα που δε διδάσκονται πουθενά πέρα από την ίδια τη ζωή. Έχετε εγκλωβιστεί σε ένα γιατί και η καθημερινότητα με τις χαρές της σας προσπερνάνε, πιστεύω ότι έτσι χάνετε το νόημα της ζωής, αφήνετε ανθρώπους απέξω, ανθρώπους που ενδεχομένως μπορεί να έχουν πολλά να σας προσφέρουν, να σας δείξουν ότι υπάρχει και η καλή όψη του νομίσματος, και να βγείτε από τη ματαιωση και την απογοήτευση που τώρα νιώθετε. Μην αυτοπαγιδεύεστε, μην αναλώνεστε στο παρελθόν, είστε πολύ νέος και είναι κρίμα. Δουλέψτε με κάποιον ειδικό το κομμάτι σας που αισθάνεται προδομένο, θυμωμένο και πληγωμένο ώστε να κλέισετε τους κύκλους και προχωρήστε τη ζωή σας, δώστε ευκαιρίες στους ανθρώπους και τον εαυτό σας. Ελπίζουμε να σας ανακούφισαν λίγο αυτά που σας γράψαμε.

Περιμένουμε νεότερά σας