Ντινα , 23 ετών
Καλησπέρα! Συγχαρητήρια για την δημιουγριά του site!! το προβλημα μου ειναι οτι πάντα λεω αυτο που με ενοχλει (ισως οχι με το σωστο τροπο....) και συνεχως με αποκαλουν γκρινιαρα!εχω κουραστει να με αποκαλουν ετσι , πραγματικα με στεναχωροουν αυτα που γινοντε δ τα λεω γιατι θελω το κακο τον αλλον απλα ετσι νιωθω κ ετσι κανω!καθε φορα που συμβαινει κατι νιωθω απορριψη οτι κανεις δ νοιαζεται γ μενα κ γενικα μονη κ το μονο π καταλαβαινουν ειναι οτι ειμαι γκρινιαρα! Δε με καταλαβαινει κανεις εκτος απο ελαχιστα ατομα(ετσι δειχνουν δηλαδη). Γ ιαυτο κ τελευταια αποφασισα να μη ξαναμιλησω για οτι με ενοχλει!δ ξερω αν ειναι το σωστο κ γιαυτο θα ηθελα τη γνωμη σας.ευχαριστω!
ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,
Η γκρίνια μοιάζει μερικές φορές σαν να προσπαθεί κανείς να τραβήξει με το ζόρι κάποιον σε κάτι και να τον ελέγξει. Στους περισσότερους ανθρώπους όμως δεν αρέσει να τους τραβούν και να τους πιέζουν, ή να αναλαμβάνουν συναισθηματικά κάποιον άλλον άνθρωπο και, έτσι, ως αντίδραση, «αποσύρονται» και κλείνονται στον εαυτό τους. Αυτό έχει συμβεί και σε σένα
Επίσης η γκρίνια μπορεί πολλές φορές να είναι και ένα είδος συμπεριφοράς που έχουμε μάθει από άλλα σημαντικά πρόσωπα της οικογένειας. Εάν σαν παιδιά έχουμε ζήσει κάποιο σημαντικό πρόσωπο της οικογένειας να λαμβάνει την προσοχή των άλλων μέσα από την γκρίνια τότε μπορεί να έχουμε μάθει κι εμείς να λειτουργούμε με αυτό τον τρόπο.
Είναι βέβαιο πάντως ότι με την γκρίνια ποτέ δεν αλλάζει κάτι. Το άτομο που γκρινιάζει συνεχώς είναι σημαντικό καταρχήν να συνειδητοποιήσει ότι το κάνει αυτό αλλά και οι άλλοι πρέπει να του το πουν και να του εξηγήσουν ότι αυτό που κάνει δεν οδηγεί σε μια λύση και ότι επιπλέον τον απομακρύνει από τους άλλους.
Και εσύ φαίνεται να έχεις κάνει την αρχή με το να αναρωτιέσαι, βλέποντας ότι οι άλλοι έχουν κουραστεί από αυτήν την συμπεριφορά σου.Και είναι πολύ καλό αυτό.
Είναι σημαντικό επίσης να συνειδητοποιήσεις ότι πίσω από όλα αυτά φοβάσαι να διεκδικήσεις αυτό που θέλεις πραγματικά γιατί πιθανόν πιστεύεις ότι αν το διεκδικήσεις οι άλλοι δεν θα σε αγαπούν και δεν θα σε αποδέχονται πια. Πιθανόν να νιώθεις ότι αν γίνεις πιο δυναμική και πιο διεκδικητική οι άλλοι δεν θα αποδεχτούν αυτή την αλλαγή σου. Χρειάζεται να καταλάβεις τους φόβους, που σε εμποδίζουν, να κρατήσεις εκείνη τη στάση και το ανάλογο ύφος που θα κάνει τους άλλους να σε πάρουν σοβαρά και, κυρίως, το να πάρεις η ίδια σοβαρά τον εαυτό σου και τις φιλοδοξίες σου.
Προσπάθησε να μάθεις τον σωστό τρόπο επικοινωνίας με τους άλλους και τις δεξιότητες εκείνες που χρειάζονται για να λες αυτό που πραγματικά σε ενοχλεί και τι θέλεις από τους άλλους αλλά και τον ευατό σου και να το κάνεις χωρίς να φτάσεις στο άλλο άκρο ,της σιωπής.
Να είσαι καλά και σε ευχαριστούμε που επικοινώνησες μαζί μας και αν χρειαστείς βοήθεια επικοινώνησε στο www.psyxologoi@gmail.com
Καλησπέρα! Συγχαρητήρια για την δημιουγριά του site!! το προβλημα μου ειναι οτι πάντα λεω αυτο που με ενοχλει (ισως οχι με το σωστο τροπο....) και συνεχως με αποκαλουν γκρινιαρα!εχω κουραστει να με αποκαλουν ετσι , πραγματικα με στεναχωροουν αυτα που γινοντε δ τα λεω γιατι θελω το κακο τον αλλον απλα ετσι νιωθω κ ετσι κανω!καθε φορα που συμβαινει κατι νιωθω απορριψη οτι κανεις δ νοιαζεται γ μενα κ γενικα μονη κ το μονο π καταλαβαινουν ειναι οτι ειμαι γκρινιαρα! Δε με καταλαβαινει κανεις εκτος απο ελαχιστα ατομα(ετσι δειχνουν δηλαδη). Γ ιαυτο κ τελευταια αποφασισα να μη ξαναμιλησω για οτι με ενοχλει!δ ξερω αν ειναι το σωστο κ γιαυτο θα ηθελα τη γνωμη σας.ευχαριστω!
ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,
Η γκρίνια μοιάζει μερικές φορές σαν να προσπαθεί κανείς να τραβήξει με το ζόρι κάποιον σε κάτι και να τον ελέγξει. Στους περισσότερους ανθρώπους όμως δεν αρέσει να τους τραβούν και να τους πιέζουν, ή να αναλαμβάνουν συναισθηματικά κάποιον άλλον άνθρωπο και, έτσι, ως αντίδραση, «αποσύρονται» και κλείνονται στον εαυτό τους. Αυτό έχει συμβεί και σε σένα
Επίσης η γκρίνια μπορεί πολλές φορές να είναι και ένα είδος συμπεριφοράς που έχουμε μάθει από άλλα σημαντικά πρόσωπα της οικογένειας. Εάν σαν παιδιά έχουμε ζήσει κάποιο σημαντικό πρόσωπο της οικογένειας να λαμβάνει την προσοχή των άλλων μέσα από την γκρίνια τότε μπορεί να έχουμε μάθει κι εμείς να λειτουργούμε με αυτό τον τρόπο.
Είναι βέβαιο πάντως ότι με την γκρίνια ποτέ δεν αλλάζει κάτι. Το άτομο που γκρινιάζει συνεχώς είναι σημαντικό καταρχήν να συνειδητοποιήσει ότι το κάνει αυτό αλλά και οι άλλοι πρέπει να του το πουν και να του εξηγήσουν ότι αυτό που κάνει δεν οδηγεί σε μια λύση και ότι επιπλέον τον απομακρύνει από τους άλλους.
Και εσύ φαίνεται να έχεις κάνει την αρχή με το να αναρωτιέσαι, βλέποντας ότι οι άλλοι έχουν κουραστεί από αυτήν την συμπεριφορά σου.Και είναι πολύ καλό αυτό.
Είναι σημαντικό επίσης να συνειδητοποιήσεις ότι πίσω από όλα αυτά φοβάσαι να διεκδικήσεις αυτό που θέλεις πραγματικά γιατί πιθανόν πιστεύεις ότι αν το διεκδικήσεις οι άλλοι δεν θα σε αγαπούν και δεν θα σε αποδέχονται πια. Πιθανόν να νιώθεις ότι αν γίνεις πιο δυναμική και πιο διεκδικητική οι άλλοι δεν θα αποδεχτούν αυτή την αλλαγή σου. Χρειάζεται να καταλάβεις τους φόβους, που σε εμποδίζουν, να κρατήσεις εκείνη τη στάση και το ανάλογο ύφος που θα κάνει τους άλλους να σε πάρουν σοβαρά και, κυρίως, το να πάρεις η ίδια σοβαρά τον εαυτό σου και τις φιλοδοξίες σου.
Προσπάθησε να μάθεις τον σωστό τρόπο επικοινωνίας με τους άλλους και τις δεξιότητες εκείνες που χρειάζονται για να λες αυτό που πραγματικά σε ενοχλεί και τι θέλεις από τους άλλους αλλά και τον ευατό σου και να το κάνεις χωρίς να φτάσεις στο άλλο άκρο ,της σιωπής.
Να είσαι καλά και σε ευχαριστούμε που επικοινώνησες μαζί μας και αν χρειαστείς βοήθεια επικοινώνησε στο www.psyxologoi@gmail.com
