Κ.Κ , 28 ετών
Καλησπέρα!
Είμαι 28 ετών και τα τελευταία χρόνια έχω πρόβλημα με το φαγητό. Κάποιες μέρες την εβδομάδα δε μπορώ να σταματήσω να τρώω γλυκά, πατατάκια και τέτοιου τύπου "jung food". Τρώω υπερβολικές ποσότητητες μέχρις σημείου σκασμού. Τις πιο πολλές φορές δεν πεινάω αλλά τρώω ότι βρω μπροστά μου χωρίς να μπορώ (ίσως και να μη θέλω) να συγκρατηθώ. Αυτό συμβαίνει συστηματικά 2 φορές την εβδομάδα. Και η αλήθεια είναι ότι αφού φάω νιώθω τρομερές τύψεις και την επόμενη μέρα προσπαθώ να συμμαζευτώ. Τις υπόλοιπες μέρες τις εβδομάδας προσπαθώ να συγκρατούμαι, τρώω γενικά υγιεινά και γυμνάζομαι. Επειδή ανησυχώ άρχισα να ψάχνω πιθανές απαντήσεις στο διαδύκτιο και βρήκα πληροφορίες τις κρίσεις υπερφαγίας, που, απ'ότι διάβασα, ταιριάζω πολύ στην κλινική (αν θα μπορούσα να το πω) εικόνα. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι εγώ δεν είμαι υπέρβαρη. Είμαι φυσιολογική. Μπορεί να έχω κρίσεις υπερφαγίας χωρίς να είμαι υπέρβαρη;
Επίσης, είδα ότι αυτές οι κρίσεις συνδέονται με συναισθηματικά προβλήματα, αγχο κλπ. αλλά δε μπορώ να πω ότι έχω εντοπίσει κάποιο τέτοιο πρόβλημα στη ζωή μου. Μπορούν αυτές οι κρίσεις να συνδέονται με κάτι άλλο και πως μπορώ να το αντιμετωπίσω;
Η όλη κατάσταση με έχει κουράσει και όσο κι αν ψάχνω λύσεις κατέληξα ότι δε μπορώ να κάνω τίποτα. Τι με συμβουλεύετε να κάνω;
Ευχαριστώ πολύ!
Με εκτίμηση
Κ.Κ
ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,
Οι περισσότεροι άνθρωποι κατά καιρούς τυχαίνει να φάνε περισσότερο από ό,τι συνηθίζουν, χωρίς αυτό να αποτελεί πρόβλημα. Ωστόσο, υπάρχει μια λεπτή γραμμή που διαχωρίζει μια απλή περίσταση μεγάλης κατανάλωσης φαγητού από την επεισοδιακή υπερφαγία (binge eating disorder), μια νέα διατροφική διαταραχή που «τρέφει τα συναισθήματά μας».
Τα κυριότερα χαρακτηριστικά της επεισοδιακής υπερφαγίας είναι η κατανάλωση πολύ μεγάλης ποσότητας φαγητού και η αίσθηση αδυναμίας διακοπής του περιστατικού, η οποία παρατηρείται τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα για περισσότερους από 6 μήνες. Η μεγάλη κατανάλωση φαγητού γίνεται προκειμένου το άτομο να καλύψει συναισθηματικές ανάγκες (θυμό, στενοχώρια, άγχος κ.λπ.).
Τα άτομα που εμφανίζουν συχνότερα τη διαταραχή:
Οι νεαρές γυναίκες - ειδικά εκείνες που προβληματίζονται πολύ με την εμφάνισή τους και έχουν ως πρότυπο ομορφιάς τα πολύ αδύνατα-«ανορεκτικά» μοντέλα.
Ατομα με έντονο στρες και ψυχολογικά προβλήματα (χαμηλή αυτοεκτίμηση, κατάθλιψη κ.λπ.).
Ατομα με αυξημένο σωματικό βάρος - χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλα τα υπέρβαρα άτομα έχουν επεισοδιακή υπερφαγία.
Ατομα που έχουν κάνει πολλές αποτυχημένες προσπάθειες απώλειας βάρους.
Το φαγητό λειτουργεί για πολλούς ανθρώπους σαν φάρμακο, όπως ακριβώς η ασπιρίνη για τον πονοκέφαλο. Και αυτό συμβαίνει εντελώς μηχανικά: την πρώτη φορά που νιώθει κάποιος ένα αρνητικό συναίσθημα ψαχουλεύει ασυναίσθητα το ψυγείο. Αρκεί όμως, αυτή η πρώτη φορά για να του γίνει συνήθεια, κάθε φορά που θέλει να εξαλείψει δυσάρεστα συναισθήματα»,
Η έντονη επιθυμία για μια συγκεκριμένη ομάδα τροφών έχει, άλλωστε, επιστημονική εξήγηση: οι υδατάνθρακες αυξάνουν τα επίπεδα της σεροτονίνης- ορμόνη που ανεβάζει τη διάθεση-, ενώ η αδρεναλίνη που παράγεται σε αυξημένες ποσότητες, όταν το στρες χτυπάει «κόκκινο», δημιουργεί έντονη όρεξη για σνακ πλούσια σε αλάτι! Όταν, όμως, το φαγητό μετατρέπεται σε υποκατάστατο τεχνητής ευτυχίας ή σε αγχολυτικό, τότε αρχίζει ένας φαύλος κύκλος - οι θερμίδες συσσωρεύονται, οι ενοχές που προκαλεί η υπερφαγία εντείνονται και έτσι κανείς συνεχίζει να τρώει για να «πνίξει» τις ενοχές του.
Για να μπορέσεις να βοηθήσεις τον ευατό σου,
σκέψου και βρες μέσα σου τι θέλεις να ικανοποιήσεις με αυτή τη πραξη σου και άλλαξε το με το να νοιώσεις ικανοποίηση με άλλα πράγματα στη ζωή.
Όταν σε πιάνει αυτή η ανάγκη , προσπάθησε να κάνεις κάτι ,να ασχοληθείς με κάτι και σκέψου οτι αν συνεχίσεις έτσι ,θα κάνεις μόνο κακό στον εαυτό σου.
Βρες τι είναι αυτό που σου λείπει και το αντικαθιστάς με φαγητό.
Επίσης μπορείς να ζητήσεις την βοήθεια ενός ειδικού στις διατροφικές διαταραχές και να ανακαλύψεις τι είναι αυτό που σε οδηγεί σε αυτή την εξαρτητική συμπεριφορά.
Να είσαι καλά
Καλησπέρα!
Είμαι 28 ετών και τα τελευταία χρόνια έχω πρόβλημα με το φαγητό. Κάποιες μέρες την εβδομάδα δε μπορώ να σταματήσω να τρώω γλυκά, πατατάκια και τέτοιου τύπου "jung food". Τρώω υπερβολικές ποσότητητες μέχρις σημείου σκασμού. Τις πιο πολλές φορές δεν πεινάω αλλά τρώω ότι βρω μπροστά μου χωρίς να μπορώ (ίσως και να μη θέλω) να συγκρατηθώ. Αυτό συμβαίνει συστηματικά 2 φορές την εβδομάδα. Και η αλήθεια είναι ότι αφού φάω νιώθω τρομερές τύψεις και την επόμενη μέρα προσπαθώ να συμμαζευτώ. Τις υπόλοιπες μέρες τις εβδομάδας προσπαθώ να συγκρατούμαι, τρώω γενικά υγιεινά και γυμνάζομαι. Επειδή ανησυχώ άρχισα να ψάχνω πιθανές απαντήσεις στο διαδύκτιο και βρήκα πληροφορίες τις κρίσεις υπερφαγίας, που, απ'ότι διάβασα, ταιριάζω πολύ στην κλινική (αν θα μπορούσα να το πω) εικόνα. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι εγώ δεν είμαι υπέρβαρη. Είμαι φυσιολογική. Μπορεί να έχω κρίσεις υπερφαγίας χωρίς να είμαι υπέρβαρη;
Επίσης, είδα ότι αυτές οι κρίσεις συνδέονται με συναισθηματικά προβλήματα, αγχο κλπ. αλλά δε μπορώ να πω ότι έχω εντοπίσει κάποιο τέτοιο πρόβλημα στη ζωή μου. Μπορούν αυτές οι κρίσεις να συνδέονται με κάτι άλλο και πως μπορώ να το αντιμετωπίσω;
Η όλη κατάσταση με έχει κουράσει και όσο κι αν ψάχνω λύσεις κατέληξα ότι δε μπορώ να κάνω τίποτα. Τι με συμβουλεύετε να κάνω;
Ευχαριστώ πολύ!
Με εκτίμηση
Κ.Κ
ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,
Οι περισσότεροι άνθρωποι κατά καιρούς τυχαίνει να φάνε περισσότερο από ό,τι συνηθίζουν, χωρίς αυτό να αποτελεί πρόβλημα. Ωστόσο, υπάρχει μια λεπτή γραμμή που διαχωρίζει μια απλή περίσταση μεγάλης κατανάλωσης φαγητού από την επεισοδιακή υπερφαγία (binge eating disorder), μια νέα διατροφική διαταραχή που «τρέφει τα συναισθήματά μας».
Τα κυριότερα χαρακτηριστικά της επεισοδιακής υπερφαγίας είναι η κατανάλωση πολύ μεγάλης ποσότητας φαγητού και η αίσθηση αδυναμίας διακοπής του περιστατικού, η οποία παρατηρείται τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα για περισσότερους από 6 μήνες. Η μεγάλη κατανάλωση φαγητού γίνεται προκειμένου το άτομο να καλύψει συναισθηματικές ανάγκες (θυμό, στενοχώρια, άγχος κ.λπ.).
Τα άτομα που εμφανίζουν συχνότερα τη διαταραχή:
Οι νεαρές γυναίκες - ειδικά εκείνες που προβληματίζονται πολύ με την εμφάνισή τους και έχουν ως πρότυπο ομορφιάς τα πολύ αδύνατα-«ανορεκτικά» μοντέλα.
Ατομα με έντονο στρες και ψυχολογικά προβλήματα (χαμηλή αυτοεκτίμηση, κατάθλιψη κ.λπ.).
Ατομα με αυξημένο σωματικό βάρος - χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλα τα υπέρβαρα άτομα έχουν επεισοδιακή υπερφαγία.
Ατομα που έχουν κάνει πολλές αποτυχημένες προσπάθειες απώλειας βάρους.
Το φαγητό λειτουργεί για πολλούς ανθρώπους σαν φάρμακο, όπως ακριβώς η ασπιρίνη για τον πονοκέφαλο. Και αυτό συμβαίνει εντελώς μηχανικά: την πρώτη φορά που νιώθει κάποιος ένα αρνητικό συναίσθημα ψαχουλεύει ασυναίσθητα το ψυγείο. Αρκεί όμως, αυτή η πρώτη φορά για να του γίνει συνήθεια, κάθε φορά που θέλει να εξαλείψει δυσάρεστα συναισθήματα»,
Η έντονη επιθυμία για μια συγκεκριμένη ομάδα τροφών έχει, άλλωστε, επιστημονική εξήγηση: οι υδατάνθρακες αυξάνουν τα επίπεδα της σεροτονίνης- ορμόνη που ανεβάζει τη διάθεση-, ενώ η αδρεναλίνη που παράγεται σε αυξημένες ποσότητες, όταν το στρες χτυπάει «κόκκινο», δημιουργεί έντονη όρεξη για σνακ πλούσια σε αλάτι! Όταν, όμως, το φαγητό μετατρέπεται σε υποκατάστατο τεχνητής ευτυχίας ή σε αγχολυτικό, τότε αρχίζει ένας φαύλος κύκλος - οι θερμίδες συσσωρεύονται, οι ενοχές που προκαλεί η υπερφαγία εντείνονται και έτσι κανείς συνεχίζει να τρώει για να «πνίξει» τις ενοχές του.
Για να μπορέσεις να βοηθήσεις τον ευατό σου,
σκέψου και βρες μέσα σου τι θέλεις να ικανοποιήσεις με αυτή τη πραξη σου και άλλαξε το με το να νοιώσεις ικανοποίηση με άλλα πράγματα στη ζωή.
Όταν σε πιάνει αυτή η ανάγκη , προσπάθησε να κάνεις κάτι ,να ασχοληθείς με κάτι και σκέψου οτι αν συνεχίσεις έτσι ,θα κάνεις μόνο κακό στον εαυτό σου.
Βρες τι είναι αυτό που σου λείπει και το αντικαθιστάς με φαγητό.
Επίσης μπορείς να ζητήσεις την βοήθεια ενός ειδικού στις διατροφικές διαταραχές και να ανακαλύψεις τι είναι αυτό που σε οδηγεί σε αυτή την εξαρτητική συμπεριφορά.
Να είσαι καλά
