Περσεφόνη , 20 ετών
Καλησπέρα σας! Θέλω πραγματικά να με βοηθήσετε όσο μπορείτε γιατί πραγματικά δεν ξέρω τι θέλω...
Είμαι 20 χρονών και έχω κάνει μια φορά σοβαρή σχέση η οποία κράτησε 2μιση χρόνια,την οποία σχέση την τελείωσα εγώ πριν 2 εβδομάδες. Ο λόγος είναι ότι βαρέθηκα..Είχα κάνει και άλλες σχέσεις στο παρελθόν αλλά κρατούσαν 3 εώς 7 μήνες.. Ο λόγος είναι πάλι ο ίδιος..Βαριόμουν και έτσι χώριζα αμέσως επειδή ένιωθα τελείως άδεια...'Ενιωθα ότι δεν με γέμιζε τίποτα μαζί τους και έτσι τους έδιωχνα μακρυά μου.Και δεν το μετάνοιωσα ούτε μια στιγμή. Η τελευταία και μακροχρόνια σχέση μου όμως κράτησε παραπάνω απ'όσο περιμένα(2μιση χρόνια όπως είπα),γεγονός που εξέπληξε εμένα και τους γύρω μου..Δεν περίμενα με τίποτα ότι θα άντεχα σε μια σχέση τόσο πολύ.Αλλά με τον καιρό πάλι άρχισα να βαριέμαι..Μου ήταν δύσκολο στην αρχή να του πω να χωρίσουμε,αλλά τελικά πήρα την απόφαση και του το είπα πριν λίγο καιρό.Τον αγάπησα αυτόν τον άνθρωπο,αν και αυτός δεν το πιστεύει..Το θέμα είναι ότι μάλλον έχω εγώ το πρόβλημα..Μάλλον δεν χειρίζομαι σωστά κάποια πράγματα και γι'αυτό βαριέμαι.Πιστεύω πως τελικά είναι καλύτερα να μείνω μόνη ώστε να μην ξαναπληγώσω ποτέ κανέναν...Εσείς τι λέτε;Τι πρέπει να κάνω;
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων και περιμένω απάντησή σας σύντομα.
ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,
Οι φωτογραφίες στις διαφημίσεις με "όμορφα και ταιριαστά" ζευγάρια χρόνια προσπαθούν μας πείσουν πως υπάρχουν "τέλειες" σχέσεις, πως αρκεί να βρεις το "κατάλληλο" πρόσωπο κι όλα τα υπόλοιπα γίνονται από μόνα τους… Στον δυσδιάστατο κόσμο των εικόνων αρκούν δύο ¨όμορφα και ταιριαστά χαμογελαστά πρόσωπα που το ένα πλησιάζει το άλλο¨ για να στηθεί το σκηνικό του τέλειου έρωτα, στην πραγματική ζωή όμως έχει περισσότερες διαστάσεις κι αυτές συχνά δεν ξέρουμε τι να τις κάνουμε…
Νομίζουμε ότι ξέρουμε τι θέλουμε…
Όλοι έχουμε κάποια ‘’εικόνα’’ στο μυαλό μας πως θέλουμε να είναι ο ιδανικός σύντροφος μόνον που ποτέ δεν μπορούμε να προσθέσουμε σ’ αυτήν τις αδυναμίες ή τα ελαττώματα που μπορεί να έχει.
Θέλουμε π.χ. να νοιώθουμε ασφάλεια κι εμπιστοσύνη μαζί του όμως αν νοιώσουμε ανία, επανάληψη, βαρεμάρα, εγκλωβισμό τι κάνουμε;
Θέλουμε να είναι ερωτικός αλλά αν νοιώσουμε ζήλεια για την ελκυστικότητα του/της τι γίνεται;
Νομίζουμε πως αν υπάρχει ο έρωτας όλα μπορούν να λυθούν…
Κι όμως πόσοι ξέρουμε να εκφράζουμε τα παράπονα, τις δυσκολίες ή τις διαφωνίες μας χωρίς να πληγώνουμε ή να τα ‘’καταπίνουμε’’ για χάρη της σχέσης;
Νομίζουμε πως επειδή αγαπάμε καταλαβαίνουμε τον άλλο…
Προσπαθούμε να διαβάσουμε τον άλλο, πιστεύουμε ότι με τον καιρό τον "μαθαίνουμε" και ξέρουμε τι του αρέσει και τι όχι, τι νοιώθει και τι σκέφτεται… Κι όμως όλοι κρύβουμε βαθιά μέσα μας την επιθυμία να μας ακούσουν, "σαν τον πρώτο έρωτα" τότε που ο άλλος μας "μάθαινε" ακόμα. Γιατί άνθρωποι εξελισσόμαστε στη σκέψη, στα συναισθήματα, ακόμα και στον τρόπο που βλέπουμε τις ιστορίες του παρελθόντος μας, αλλά δεν ξέρουμε πώς να τα μοιραστούμε !
Το "υπέροχη" στις σχέσεις "πλάθεται"…
Οι σχέσεις μοιάζουν με την πλαστικότητα στη γλυπτική, θέλουν "σμίλευμα" και αυτά που αναζητούμε στον άλλο έχουν και την αντίθετη όψη, πόσο την αντέχουμε;
Μήπως κυνηγάμε χίμαιρες;
Μήπως κρίνουμε πάρα πολύ τον εαυτό μας και τους άλλους;
Μήπως δεν ‘’ξέρουμε’’ πώς να επικοινωνήσουμε τη διαφορετικότητα μεταξύ μας ώστε να γίνει σύνθεση;
Τολμάμε να εξελιχθούμε διαφορετικά απ’ ότι περιμένουν οι άλλοι από μας; Και πάνω απ’ όλα τολμάμε να εκφράσουμε και να μοιραζόμαστε τα συναισθήματά μας;
Αυτά είναι ερωτήματα που αν κάνεις στον εαυτό σου και απαντήσεις ειλικρινά
τότε θα έχεις βρει και την απάντηση στο ερώτημα σου.
Ελπίζουμε να σε βοηθήσαμε να κάνεις την αρχή και να θυμάσαι ότι όλα είναι δυνατά να αλλάξουν και να μάθουμε νέους τρόπους και δεξιότητες επικοινωνίας με τους άλλους αλλά και με τον ίδιο τον εαυτό μας.
Να είσαι καλά και περιμένουμε νέα σου.
Καλησπέρα σας! Θέλω πραγματικά να με βοηθήσετε όσο μπορείτε γιατί πραγματικά δεν ξέρω τι θέλω...
Είμαι 20 χρονών και έχω κάνει μια φορά σοβαρή σχέση η οποία κράτησε 2μιση χρόνια,την οποία σχέση την τελείωσα εγώ πριν 2 εβδομάδες. Ο λόγος είναι ότι βαρέθηκα..Είχα κάνει και άλλες σχέσεις στο παρελθόν αλλά κρατούσαν 3 εώς 7 μήνες.. Ο λόγος είναι πάλι ο ίδιος..Βαριόμουν και έτσι χώριζα αμέσως επειδή ένιωθα τελείως άδεια...'Ενιωθα ότι δεν με γέμιζε τίποτα μαζί τους και έτσι τους έδιωχνα μακρυά μου.Και δεν το μετάνοιωσα ούτε μια στιγμή. Η τελευταία και μακροχρόνια σχέση μου όμως κράτησε παραπάνω απ'όσο περιμένα(2μιση χρόνια όπως είπα),γεγονός που εξέπληξε εμένα και τους γύρω μου..Δεν περίμενα με τίποτα ότι θα άντεχα σε μια σχέση τόσο πολύ.Αλλά με τον καιρό πάλι άρχισα να βαριέμαι..Μου ήταν δύσκολο στην αρχή να του πω να χωρίσουμε,αλλά τελικά πήρα την απόφαση και του το είπα πριν λίγο καιρό.Τον αγάπησα αυτόν τον άνθρωπο,αν και αυτός δεν το πιστεύει..Το θέμα είναι ότι μάλλον έχω εγώ το πρόβλημα..Μάλλον δεν χειρίζομαι σωστά κάποια πράγματα και γι'αυτό βαριέμαι.Πιστεύω πως τελικά είναι καλύτερα να μείνω μόνη ώστε να μην ξαναπληγώσω ποτέ κανέναν...Εσείς τι λέτε;Τι πρέπει να κάνω;
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων και περιμένω απάντησή σας σύντομα.
ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,
Οι φωτογραφίες στις διαφημίσεις με "όμορφα και ταιριαστά" ζευγάρια χρόνια προσπαθούν μας πείσουν πως υπάρχουν "τέλειες" σχέσεις, πως αρκεί να βρεις το "κατάλληλο" πρόσωπο κι όλα τα υπόλοιπα γίνονται από μόνα τους… Στον δυσδιάστατο κόσμο των εικόνων αρκούν δύο ¨όμορφα και ταιριαστά χαμογελαστά πρόσωπα που το ένα πλησιάζει το άλλο¨ για να στηθεί το σκηνικό του τέλειου έρωτα, στην πραγματική ζωή όμως έχει περισσότερες διαστάσεις κι αυτές συχνά δεν ξέρουμε τι να τις κάνουμε…
Νομίζουμε ότι ξέρουμε τι θέλουμε…
Όλοι έχουμε κάποια ‘’εικόνα’’ στο μυαλό μας πως θέλουμε να είναι ο ιδανικός σύντροφος μόνον που ποτέ δεν μπορούμε να προσθέσουμε σ’ αυτήν τις αδυναμίες ή τα ελαττώματα που μπορεί να έχει.
Θέλουμε π.χ. να νοιώθουμε ασφάλεια κι εμπιστοσύνη μαζί του όμως αν νοιώσουμε ανία, επανάληψη, βαρεμάρα, εγκλωβισμό τι κάνουμε;
Θέλουμε να είναι ερωτικός αλλά αν νοιώσουμε ζήλεια για την ελκυστικότητα του/της τι γίνεται;
Νομίζουμε πως αν υπάρχει ο έρωτας όλα μπορούν να λυθούν…
Κι όμως πόσοι ξέρουμε να εκφράζουμε τα παράπονα, τις δυσκολίες ή τις διαφωνίες μας χωρίς να πληγώνουμε ή να τα ‘’καταπίνουμε’’ για χάρη της σχέσης;
Νομίζουμε πως επειδή αγαπάμε καταλαβαίνουμε τον άλλο…
Προσπαθούμε να διαβάσουμε τον άλλο, πιστεύουμε ότι με τον καιρό τον "μαθαίνουμε" και ξέρουμε τι του αρέσει και τι όχι, τι νοιώθει και τι σκέφτεται… Κι όμως όλοι κρύβουμε βαθιά μέσα μας την επιθυμία να μας ακούσουν, "σαν τον πρώτο έρωτα" τότε που ο άλλος μας "μάθαινε" ακόμα. Γιατί άνθρωποι εξελισσόμαστε στη σκέψη, στα συναισθήματα, ακόμα και στον τρόπο που βλέπουμε τις ιστορίες του παρελθόντος μας, αλλά δεν ξέρουμε πώς να τα μοιραστούμε !
Το "υπέροχη" στις σχέσεις "πλάθεται"…
Οι σχέσεις μοιάζουν με την πλαστικότητα στη γλυπτική, θέλουν "σμίλευμα" και αυτά που αναζητούμε στον άλλο έχουν και την αντίθετη όψη, πόσο την αντέχουμε;
Μήπως κυνηγάμε χίμαιρες;
Μήπως κρίνουμε πάρα πολύ τον εαυτό μας και τους άλλους;
Μήπως δεν ‘’ξέρουμε’’ πώς να επικοινωνήσουμε τη διαφορετικότητα μεταξύ μας ώστε να γίνει σύνθεση;
Τολμάμε να εξελιχθούμε διαφορετικά απ’ ότι περιμένουν οι άλλοι από μας; Και πάνω απ’ όλα τολμάμε να εκφράσουμε και να μοιραζόμαστε τα συναισθήματά μας;
Αυτά είναι ερωτήματα που αν κάνεις στον εαυτό σου και απαντήσεις ειλικρινά
τότε θα έχεις βρει και την απάντηση στο ερώτημα σου.
Ελπίζουμε να σε βοηθήσαμε να κάνεις την αρχή και να θυμάσαι ότι όλα είναι δυνατά να αλλάξουν και να μάθουμε νέους τρόπους και δεξιότητες επικοινωνίας με τους άλλους αλλά και με τον ίδιο τον εαυτό μας.
Να είσαι καλά και περιμένουμε νέα σου.
