ΑΝΝΑ ,38 ετών
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ,,
ΜΟΥ ΕΚΛΕΨΑΝ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑΦΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ,,,ΑΤΟΜΟ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟ ΜΟΥ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ,,,ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΕΙ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΓΙΑ ΚΛΟΠΗ
ΕΜΠΑΙΝΕ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΣΑΝ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΑ ΚΑΙ ΕΚΛΕΒΕ,,,,Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΝΑ
ΚΙΝΗΘΟΥΜΕ ΝΟΜΙΚΑ.
ΜΕ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΑΝΑΜΙΛΗΣΩ,,ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΔΩ,,ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ.
ΕΓΩ ΠΩΣ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ??
ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΚΑΡΙΣΜΕΝΗ ,ΘΥΜΩΜΕΝΗ,ΚΑΙ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΗ...
ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΩΣΤΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΣΑΣ,,,,
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ.
ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,
Μετά από ένα τραυματικό γεγονός απειλητικό για τη ζωή, τη σωματική ή/και συναισθηματική σου ασφάλεια , μπορεί να οδηγήσει σε μια ποικιλία αντιδράσεων που ονομάζεται μετατραυματικό στρες (δηλαδή το στρες που ακολουθεί μετά από ένα τραυματικό γεγονός).
Αυτές τις αντιδράσεις μπορεί να τις εκδηλώσουν όσοι έχουν εμπλακεί οι ίδιοι στο τραυματικό περιστατικό αλλά ακόμα και όσοι υπήρξαν μάρτυρες του περιστατικού ή ακόμα και όσοι άκουσαν γι’ αυτό από άλλους ή το παρακολούθησαν στην τηλεόραση.
Κανένας άνθρωπος δεν είναι ίδιος με τον άλλο, ωστόσο μπορεί να υπάρχουν κάποιες ομοιότητες στις αντιδράσεις των ανθρώπων μετά από ένα τραυματικό περιστατικό. Το πώς αντιδρά ο καθένας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και μερικές αντιδράσεις μπορεί να φαίνεται ότι δεν έχουν καμία σχέση με το τραύμα. Όμως, όλες αυτές οι εκδηλώσεις είναι φυσιολογικές αντιδράσεις σε ένα μη φυσιολογικό γεγονός.
Στους περισσότερους ανθρώπους αυτές οι εκδηλώσεις αρχίζουν σιγά - σιγά να ξεθωριάζουν μέσα σε ένα διάστημα περίπου 4 εβδομάδων. Οι άνθρωποι χρειάζονται χρόνο για να αντεπεξέλθουν στο τραύμα, να σκεφτούν γι’ αυτό, να κλάψουν, να το συζητήσουν με τους άλλους, να προσπαθήσουν να το κατανοήσουν και στη συνέχεια να αναπροσαρμοστούν και να συνεχίσουν τη ζωή τους.
Οι συναισθηματικές αντιδράσεις που μπορεί να βιώνεις είναι
Σοκ και μούδιασμα
άρνηση της πραγματικής επιρροής του περιστατικού σε ‘σένα-προσπάθεια για υποτίμηση του περιστατικού και της εμπειρίας σου
αίσθηση παραζάλης, απάθεια, αίσθηση ότι δεν είσαι σε επαφή με την πραγματικότητα-αίσθηση ότι είσαι αποκομμένος/η και δεν έχεις συναισθηματική σύνδεση και επαφή με κανέναν
άγχος και φόβος (αυτά τα συναισθήματα μπορεί να αυξηθούν σε διάφορους τομείς της ζωής σου και να μην είναι φανερό ότι σχετίζονται με την τραυματική εμπειρία)
αίσθηση ‘συναισθηματικού συναγερμού’-να βιώνεις έντονη ανησυχία και να τσεκάρεις συχνά αν τα πράγματά σου ή οι άλλοι είναι ασφαλείς
οξυθυμία ή νευρικότητα π.χ. να είσαι αεικίνητος στο χώρο και να δυσκολεύεσαι να χαλαρώσεις
εκρήξεις θυμού
συναισθηματική ‘αρρυθμία’-εύκολη και ιδιαίτερα ασταθής εναλλαγή συναισθημάτων π.χ. μέσα σε λίγα λεπτά από το γέλιο στο κλάμα ή και το ανάποδο
εισβολή σκέψεων που αφορούν το τραύμα-σκέψεις που έρχονται στο μυαλό ξαφνικά χωρίς να το θέλεις και φαίνεται να μη μπορείς να τις σταματήσεις
εφιάλτες
αίσθηση ότι βιώνεις ξανά και ξανά το τραύμα στο παρόν (γνωστά ως flashbacks)
αίσθηση απελπισίας, ανημπόριας, πανικού ή αίσθηση ότι χάνεις τον έλεγχο
εσκεμμένα αποφεύγεις ό,τι σου θυμίζει το τραύμα (π.χ. μέρη, ανθρώπους, πράγματα κ.λ.π)
αυτοκατηγορία και αίσθηση ενοχής π.χ. για το ότι δεν μπόρεσες να κάνεις περισσότερα
δυσκολίες στη συγκέντρωση και τη μνήμη
παλιές δυσάρεστες αναμνήσεις, ίσως και άλλα τραυματικά περιστατικά έρχονται πάλι στην επιφάνεια.
Το να βιώνεις αυτές τις συναισθηματικές αντιδράσεις είναι φυσιολογικό. Χρειάζεται χρόνος για να περάσει κανείς μέσα από όλες αυτές τις αντιδράσεις μέχρι την επούλωση που χρειάζεται.
Για να βοηθήσεις όμως πιο πολύ τον ευατό σου και να το ξεπεράσεις πιο γρήγορα
μίλησε γι’ αυτό που σου συνέβη, για το πώς αισθάνεσαι και για ό,τι θυμάσαι
μίλησε και μοιράσου την εμπειρία σου με εκείνους που το βίωσαν μαζί μ’ εσένα,
γράψε γι’ αυτή σου την εμπειρία είτε αν θες να το κρατήσεις για τον εαυτό σου είτε αν θες να το μοιραστείς και με άλλους
μη φοβάσαι ή μη ντρέπεσαι να κλάψεις
κλάψε
φρόντισε τη διατροφή σου και προσπάθησε να ξεκουράζεσαι
παρακολούθησε την κατανάλωση που κάνεις σε νικοτίνη, αλκοόλ ή άλλες ουσίες και προσπάθησε να μην ξεπεράσεις το συνηθισμένο σου όριο
προσπάθησε να ασκείς ή/και να χαλαρώνεις το σώμα σου συστηματικά.
Επίσης φίλη μας δώσε χρόνο στον ευατό σου και μην τον κατηγορείς, σκέψου τι είναι πιο σημαντικό για σένα και προσπάθησε να το ξεπεράσεις χωρίς να χάσεις την εμπιστοσύνη σου στους ανθρώπους.
Να είσαι καλά.
