nansi , 29 ετών
eimai 29 xronon exw 2 koritsakia 7 k 3 xronon eimai 2 xronia se diastasi xorisa kato apo askimese sinthikes me polla alepalila lathi gia egdikisi pros to sintrofo mou hthela na ton timoriso gia tin askimi simperifora apenanti mou eno sti ousia ton agapo k den pisteya pote oti tha xorisoume...h megali kori pou htan tote 5 xronon ezise asximes katastasis pou meta apo dio xronia k oso megaloni antilambanome ena paidi xoris aytopepithesi me fovous k anasfalies exei treli adinamia ston mpampa tis k oti einai makria tis tin ponaei..to kerasaki stin tourta hrthe me tin sxesi tou sintrofoumou me mia gineka pou exei episis ena koritsaki 10xronon ayti h katastasi pligose akoma poio poli to paidi mou giati zileyei tin parousia enos xsenou paidiou dipla ston mpampa tis k estanete asxima stin parousia alis ginekas ektos tis mamas dipla ston mpampa... sto mpampa tis den ekane pote parapona gia aytous tous anthropous parolo pou evlepe k bione polla otan pigene ekei giati fobotan ti aporipsi tou mpampa tis k an milisi asxima giaytes oti den tha tin agapaei...oso gia to mikro paidi einai 3 xrono otan xorisame htan 13minon den nomizo oti exei katalavi polla xoris bebea na eimai sigouri giayto...paro ola ayta tous teleyteous treis mine sizitousame me ton sintrofo mou to endexomeno na xorisi apo tin simviosi tou k na ta vroume kathos den exoume pari diazigio k gia ton logo oti esthanete oti tou lipoume k den einai eytixismenos alla epidi omos lipi k se emas...treis mines to skeytotane edine elpides se emena k ta paidia erxotan kimotan merikes meres spiti mas eno paralila eixe k tin simviosi tou giati hthele xrono eipe na xsemperdepsi to kouvari sto mialo tou k ti pragmatika hthele...ta paidia k eidika h megali htan xaroumeni oti ipirxe periptosi na eimaste mazi...mexri proxthes pou hrthe gia na ankinosi oti telika den ginete opos katalavenete exoume pesi psixologika me ola ayto k to paidi mou einai toso xalia pou den xsero ti na kano gia to voithiso na estanthi kala....peste mou san parakalo kati pou mporw na kano na voithiso k emena k to paidi mou...
ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,
κάθε παιδί που οι γονείς του χωρίζουν, βιώνει πολύ έντονα και απειλητικά συναισθήματα θυμού, αποξένωσης μοναξιάς, ενοχής, απώλειας, αλλά και θρήνου.
Αν υποθετικά υπάρχει κάποια στιγμή που να θεωρείται, όχι μόνο επιθυμητό αλλά και αναγκαίο, οι γονείς να δούνε τον κόσμο μέσα από τα μάτια του παιδιού τους, αυτή, είναι η στιγμή του διαζυγίου. Δυστυχώς όμως, τη στιγμή που οι γονείς βιώνουν μία ιδιαίτερα κρίσιμη και στρεσογόνα κατάσταση για αυτούς, είναι η στιγμή που τα παιδιά τους, χρειάζονται την βοήθεια και συμπαράσταση τους περισσότερο
.
Ένας από τους λόγους που τα παιδιά είναι τόσο ευαίσθητα στο διαζύγιο, είναι γιατί τινάζει κυριολεκτικά στον αέρα ότι αποτελεί για αυτά τον κόσμο ολόκληρο. Την οικογένεια τους, δυναμιτίζοντας τα στηρίγματα ζωής που έχουν, τη σχέση τους με τους γονείς. Εδώ υπάρχει μια αναλογία στην ηλικία· όσο πιο μικρό είναι ένα παιδί, τόσο πιο ευαίσθητο είναι, χωρίς να εννοηθεί ότι ένα ενήλικο παιδί θα βιώσει "ελαφρά" τη διαδικασία του διαζυγίου.
Τα παιδιά συχνά προσπαθώντας να εκλογικεύσουν ότι συμβαίνει λογικά, υποθέτουν ότι "εφόσον μπορεί να φύγει ένας γονιός, κάποια στιγμή μπορεί να φύγει και ο άλλος" και μαζί μ' αυτούς η αγάπη που εισπράττουν απο την εκτεταμένη οικογένεια όπως τις γιαγιάδες και τους παππούδες, θείες, θείους κτλ. Μερικά παιδιά φτάνουν να αμφισβητήσουν και την αγάπη των ίδιων των γονιών τους, αν και μετά το διαζύγιο θα συνεχίσουν να είναι οι γονείς τους.
Όσο και αν αυτά ακούγονται παράλογα για τα παιδιά αποτελούν άμεσες απειλές που παίρνουν τεράστιες διαστάσεις και γιγαντώνονται στο μυαλό τους, πράγμα που συχνά τα κάνει να φέρονται επιθετικά, αμήχανα, να γυρνάν σε προηγούμενα στάδια ανάπτυξης (regression) όπως για παράδειγμα παιδιά μικρής ηλικίας αρχίζουν να μιλούν ξανά μωρουδιακά και να απαιτούν έντονα την άμεση προσοχή των γονιών τους, πράγμα που υποδηλώνει τον φόβο μην εγκαταλειφθούν από τον έναν ή και τους δύο γονείς.
Τα παιδιά, όλων των ηλικιών, έχουν ανάγκη να αισθάνονται ασφάλεια μέσα στον κόσμο που ζουν, να γνωρίζουν ότι όπως ήταν τα πράγματα χτες και όπως είναι σήμερα, θα παραμείνουν και αύριο και μεθαύριο. Ένα παιδί που δεν αισθάνεται την αυτοπεποίθηση ότι έχει μια σίγουρη βάση, ένα ασφαλές σπίτι απο το οποίο θα μπορεί να απομακρύνεται για να πειραματιστεί και στο οποίο θα μπορεί πάντα να επιστρέφει για να βρει ασφάλεια, δεν μπορεί να αναπτυχθεί σωστά: βιολογικά, συναισθηματικά κοινωνικά.
Για κάθε παιδί, η οικογένεια αποτελεί τον κόσμο όλο. Μόνο οι γονείς έχουν τόση δύναμη και τόση αίγλη στα μάτια ενός παιδιού, κοντά στους οποίους το παιδί έχει το αίσθημα του "ανήκειν". Ακόμα και όταν τα παιδιά μεγαλώσουν και αρχίζουν να απομακρύνονται από την οικογένεια και να κάνουν την δική τους επανάσταση, συνεχίζουν να ορίζουν τον εαυτό του σε σχέση πάντα με την οικογένεια, και αποτελεί πάντα σημείο αναφοράς.
Για ένα παιδί τα συναισθήματα του θυμού, της ενοχής, της λύπης, του πόνου, της ντροπής, της απόγνωσης όχι μόνο είναι πρωτόγνωρα αλλά δεν έχει πιθανόν κανένα διαμορφωμένο τρόπο χειρισμού και αντιμετώπισης τους. Είναι λογικό μ' αυτά τα έντονα συναισθήματα που το κατακλύζουν συχνά να αισθάνεται σύγχυση, χαμένο και αβοήθητο.
Τα παιδιά που βιώνουν έναν χωρισμό, που συνήθως προηγείται αρκετά χρόνια του διαζυγίου και είναι αυτός που πλήττει τα παιδιά, συνειδητοποιούν ότι οι
διαπροσωπικές σχέσεις κοινωνικού χαρακτήρα δεν διαρκούν για πάντα και βιώνουν αυτό το άγχος του αποχωρισμού και θρηνούν για την απώλεια.
Τα παιδιά για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα τρέφουν την κρυφή ελπίδα της
επανασύνδεσης των γονιών τους, παράλληλα με τις ζωηρές φαντασιώσεις σχετικά με την εγκατάλειψη και τον θάνατο των γονιών, πράγμα που δείχνει την αγωνία και τονφόβο τους.
Πρέπει να έχουμε υπ' όψιν ότι τα παιδιά συχνά εκφράζουν τα συναισθήματα τους μέσα από την συμπεριφορά τους.
Μετά τις αρχικές αυτές αντιδράσεις, που μπορεί και να συνεχίζουν να υπάρχουν στο παρασκήνιο, τα παιδιά βιώνουν θυμό, άγχος, φοβίες και διαταραχές της ταυτότητας τους, καθώς και πολύ μοναξιά.
Τα παιδιά μικρότερης ηλικίας, τείνουν να κρύβουν την θλίψη και τον πόνο τους, να καταφεύγουν στο παιχνίδι αλλά και σε μία προσωπική απομόνωση και μια αδιαφορία που υποδηλώνει θυμό. Χωρίς βέβαια να αποκλείονται ξεσπάσματα θυμού.
Ακόμη αγαπητή φίλη πρέπει να γνωρίζετε ότι ο χωρισμένος γονιός έχει κάθε δικαίωμα να συνεχίσει τη ζωή του και να αναζητήσει έναν νέο σύντροφο, χωρίς να είναι απαραίτητη η συγκατάθεση του παιδιού του. Όταν νιώσει σίγουρος για τα συναισθήματά του και την επιλογή του αλλά και για τις προθέσεις του νέου συντρόφου του, μπορεί να πει στο παιδί ότι έχει την ανάγκη ενός συντρόφου και ότι αυτό δεν θα πρέπει να το ανησυχήσει ή να το εκλάβει ως απειλή για τη σχέση τους. Το παιδί μπορεί να τρέφει ελπίδες επανασύνδεσης των δύο γονιών του και να πληγωθεί αντιμετωπίζοντας τη νέα πραγματικότητα. Ο γονιός λοιπόν, θα πρέπει να δώσει στο παιδί την ευκαιρία να εκφράσει τις σκέψεις και τα συναισθήματά του, χωρίς να το πιέσει να αποδεχτεί άμεσα την απόφασή του.
Αρνούμενα να δουν και να αναγνωρίσουν τον καινούργιο ή την καινούργια σύντροφο, τα παιδιά έχουν πολλές φορές μια συμπεριφορά επιθετική ή καταθλιπτική.Οι αρνητικές συμπεριφορές είναι μέσο για να δείξουν πως έχουν θέση στην οικογένεια και πως δεν θα αφήσουν κανέναν να τους πάρει αυτό το ρόλο. Όταν νιώθουν ασφαλή, σίγουρα για την αγάπη σας και τους απαντάτε σε όλες τις ερωτήσεις, τότε κερδίζετε πίστα. Πρέπει όμως να θυμάστε πως είναι απαραίτητο να καταστήσετε σαφές ότι δεν πρόκειται να αλλάξετε γνώμη.
Μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά θέλουν οι γονείς τους να είναι ευτυχισμένοι ακόμα και όταν δεν είναι μαζί, αλλά τους είναι δύσκολο να δεχτούν ότι έχουν κάποιο άλλο σύντροφο εκτός της μητέρας ή του πατέρα τους, και αυτό τα κάνει να νιώθουν μπερδεμένα και υποχρεωμένα να υπερασπιστούν τον γονιό που λείπει αλλά και να συγκρίνουν, συχνά με τρόπο άκαμπτο, το νέο πρόσωπο στη ζωή του. Συνήθως, τέτοιες αντιδράσεις αποτελούν προσπάθειες από την πλευρά του παιδιού να διατηρηθεί η δομή της οικογένειας με τη μορφή που γνώριζε όλα τα χρόνια.
Έτσι λοιπόν όπως κάθε άνθρωπος, έτσι και τα παιδιά, χρειάζονται χρόνο για να προσαρμοστούν σε μια νέα κατάσταση. Μια αρνητική αντίδραση, και εφόσον δεν έχει να κάνει με αντικειμενικούς παράγοντες που αφορούν στο πρόσωπο του νέου συντρόφου (π.χ. κακοποιητική συμπεριφορά προς το παιδί ή τον/την σύντροφο), μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα. Μπορεί να αναρωτιέται αν ο γονιός θα συνεχίσει να το αγαπάει. Αν θα αλλάξουν πράγματα στη ζωή τους. Αν περνώντας καλά και δείχνοντας συμπάθεια για τον/την νέο/α σύντροφο του γονιού, προδίδει τον άλλο γονιό. Πολλά συναισθήματα, απορίες και ανησυχίες. Αν όμως αντιμετωπιστούν με σεβασμό, κατανόηση και τρυφερότητα, μπορούν να οδηγήσουν σε ακόμη καλύτερη και ουσιαστικότερη σχέση γονιού παιδιού.
Αγαπητή φίλη σκεφτείτε όλα αυτά που σας αναλύσαμε και αποφασίστε να πάρετε μια απόφαση την οποία θα στηρίξετε με όλες τις συνέπειες αλλά προσπαθήστε να είστε αληθινή και σταθερή απέναντι στα παιδιά σας και μην αφήνετε τις δικές σας προσδοκίες να τα μπερδεύουν και να αισθάνονται μετέωρα και ανασφαλή.
Ελπίζουμε να σας βοηθήσαμε και να βρείτε τον σωστό δρόμο για την επίλυση των προβλημάτων για εσάς και τα παιδιά σας και αν δυσκολευτείτε μην διστάσετε να ζητήσετε την βοήθεια και την στήριξη ενός ειδικού ψυχικής υγείας.Είμαστε στην διάθεση σας στο psyxologoi@gmail.com
Nα είστε καλά.
eimai 29 xronon exw 2 koritsakia 7 k 3 xronon eimai 2 xronia se diastasi xorisa kato apo askimese sinthikes me polla alepalila lathi gia egdikisi pros to sintrofo mou hthela na ton timoriso gia tin askimi simperifora apenanti mou eno sti ousia ton agapo k den pisteya pote oti tha xorisoume...h megali kori pou htan tote 5 xronon ezise asximes katastasis pou meta apo dio xronia k oso megaloni antilambanome ena paidi xoris aytopepithesi me fovous k anasfalies exei treli adinamia ston mpampa tis k oti einai makria tis tin ponaei..to kerasaki stin tourta hrthe me tin sxesi tou sintrofoumou me mia gineka pou exei episis ena koritsaki 10xronon ayti h katastasi pligose akoma poio poli to paidi mou giati zileyei tin parousia enos xsenou paidiou dipla ston mpampa tis k estanete asxima stin parousia alis ginekas ektos tis mamas dipla ston mpampa... sto mpampa tis den ekane pote parapona gia aytous tous anthropous parolo pou evlepe k bione polla otan pigene ekei giati fobotan ti aporipsi tou mpampa tis k an milisi asxima giaytes oti den tha tin agapaei...oso gia to mikro paidi einai 3 xrono otan xorisame htan 13minon den nomizo oti exei katalavi polla xoris bebea na eimai sigouri giayto...paro ola ayta tous teleyteous treis mine sizitousame me ton sintrofo mou to endexomeno na xorisi apo tin simviosi tou k na ta vroume kathos den exoume pari diazigio k gia ton logo oti esthanete oti tou lipoume k den einai eytixismenos alla epidi omos lipi k se emas...treis mines to skeytotane edine elpides se emena k ta paidia erxotan kimotan merikes meres spiti mas eno paralila eixe k tin simviosi tou giati hthele xrono eipe na xsemperdepsi to kouvari sto mialo tou k ti pragmatika hthele...ta paidia k eidika h megali htan xaroumeni oti ipirxe periptosi na eimaste mazi...mexri proxthes pou hrthe gia na ankinosi oti telika den ginete opos katalavenete exoume pesi psixologika me ola ayto k to paidi mou einai toso xalia pou den xsero ti na kano gia to voithiso na estanthi kala....peste mou san parakalo kati pou mporw na kano na voithiso k emena k to paidi mou...
ΟΜΑΔΑ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ:
Αγαπητή φίλη,
κάθε παιδί που οι γονείς του χωρίζουν, βιώνει πολύ έντονα και απειλητικά συναισθήματα θυμού, αποξένωσης μοναξιάς, ενοχής, απώλειας, αλλά και θρήνου.
Αν υποθετικά υπάρχει κάποια στιγμή που να θεωρείται, όχι μόνο επιθυμητό αλλά και αναγκαίο, οι γονείς να δούνε τον κόσμο μέσα από τα μάτια του παιδιού τους, αυτή, είναι η στιγμή του διαζυγίου. Δυστυχώς όμως, τη στιγμή που οι γονείς βιώνουν μία ιδιαίτερα κρίσιμη και στρεσογόνα κατάσταση για αυτούς, είναι η στιγμή που τα παιδιά τους, χρειάζονται την βοήθεια και συμπαράσταση τους περισσότερο
.
Ένας από τους λόγους που τα παιδιά είναι τόσο ευαίσθητα στο διαζύγιο, είναι γιατί τινάζει κυριολεκτικά στον αέρα ότι αποτελεί για αυτά τον κόσμο ολόκληρο. Την οικογένεια τους, δυναμιτίζοντας τα στηρίγματα ζωής που έχουν, τη σχέση τους με τους γονείς. Εδώ υπάρχει μια αναλογία στην ηλικία· όσο πιο μικρό είναι ένα παιδί, τόσο πιο ευαίσθητο είναι, χωρίς να εννοηθεί ότι ένα ενήλικο παιδί θα βιώσει "ελαφρά" τη διαδικασία του διαζυγίου.
Τα παιδιά συχνά προσπαθώντας να εκλογικεύσουν ότι συμβαίνει λογικά, υποθέτουν ότι "εφόσον μπορεί να φύγει ένας γονιός, κάποια στιγμή μπορεί να φύγει και ο άλλος" και μαζί μ' αυτούς η αγάπη που εισπράττουν απο την εκτεταμένη οικογένεια όπως τις γιαγιάδες και τους παππούδες, θείες, θείους κτλ. Μερικά παιδιά φτάνουν να αμφισβητήσουν και την αγάπη των ίδιων των γονιών τους, αν και μετά το διαζύγιο θα συνεχίσουν να είναι οι γονείς τους.
Όσο και αν αυτά ακούγονται παράλογα για τα παιδιά αποτελούν άμεσες απειλές που παίρνουν τεράστιες διαστάσεις και γιγαντώνονται στο μυαλό τους, πράγμα που συχνά τα κάνει να φέρονται επιθετικά, αμήχανα, να γυρνάν σε προηγούμενα στάδια ανάπτυξης (regression) όπως για παράδειγμα παιδιά μικρής ηλικίας αρχίζουν να μιλούν ξανά μωρουδιακά και να απαιτούν έντονα την άμεση προσοχή των γονιών τους, πράγμα που υποδηλώνει τον φόβο μην εγκαταλειφθούν από τον έναν ή και τους δύο γονείς.
Τα παιδιά, όλων των ηλικιών, έχουν ανάγκη να αισθάνονται ασφάλεια μέσα στον κόσμο που ζουν, να γνωρίζουν ότι όπως ήταν τα πράγματα χτες και όπως είναι σήμερα, θα παραμείνουν και αύριο και μεθαύριο. Ένα παιδί που δεν αισθάνεται την αυτοπεποίθηση ότι έχει μια σίγουρη βάση, ένα ασφαλές σπίτι απο το οποίο θα μπορεί να απομακρύνεται για να πειραματιστεί και στο οποίο θα μπορεί πάντα να επιστρέφει για να βρει ασφάλεια, δεν μπορεί να αναπτυχθεί σωστά: βιολογικά, συναισθηματικά κοινωνικά.
Για κάθε παιδί, η οικογένεια αποτελεί τον κόσμο όλο. Μόνο οι γονείς έχουν τόση δύναμη και τόση αίγλη στα μάτια ενός παιδιού, κοντά στους οποίους το παιδί έχει το αίσθημα του "ανήκειν". Ακόμα και όταν τα παιδιά μεγαλώσουν και αρχίζουν να απομακρύνονται από την οικογένεια και να κάνουν την δική τους επανάσταση, συνεχίζουν να ορίζουν τον εαυτό του σε σχέση πάντα με την οικογένεια, και αποτελεί πάντα σημείο αναφοράς.
Για ένα παιδί τα συναισθήματα του θυμού, της ενοχής, της λύπης, του πόνου, της ντροπής, της απόγνωσης όχι μόνο είναι πρωτόγνωρα αλλά δεν έχει πιθανόν κανένα διαμορφωμένο τρόπο χειρισμού και αντιμετώπισης τους. Είναι λογικό μ' αυτά τα έντονα συναισθήματα που το κατακλύζουν συχνά να αισθάνεται σύγχυση, χαμένο και αβοήθητο.
Τα παιδιά που βιώνουν έναν χωρισμό, που συνήθως προηγείται αρκετά χρόνια του διαζυγίου και είναι αυτός που πλήττει τα παιδιά, συνειδητοποιούν ότι οι
διαπροσωπικές σχέσεις κοινωνικού χαρακτήρα δεν διαρκούν για πάντα και βιώνουν αυτό το άγχος του αποχωρισμού και θρηνούν για την απώλεια.
Τα παιδιά για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα τρέφουν την κρυφή ελπίδα της
επανασύνδεσης των γονιών τους, παράλληλα με τις ζωηρές φαντασιώσεις σχετικά με την εγκατάλειψη και τον θάνατο των γονιών, πράγμα που δείχνει την αγωνία και τονφόβο τους.
Πρέπει να έχουμε υπ' όψιν ότι τα παιδιά συχνά εκφράζουν τα συναισθήματα τους μέσα από την συμπεριφορά τους.
Μετά τις αρχικές αυτές αντιδράσεις, που μπορεί και να συνεχίζουν να υπάρχουν στο παρασκήνιο, τα παιδιά βιώνουν θυμό, άγχος, φοβίες και διαταραχές της ταυτότητας τους, καθώς και πολύ μοναξιά.
Τα παιδιά μικρότερης ηλικίας, τείνουν να κρύβουν την θλίψη και τον πόνο τους, να καταφεύγουν στο παιχνίδι αλλά και σε μία προσωπική απομόνωση και μια αδιαφορία που υποδηλώνει θυμό. Χωρίς βέβαια να αποκλείονται ξεσπάσματα θυμού.
Ακόμη αγαπητή φίλη πρέπει να γνωρίζετε ότι ο χωρισμένος γονιός έχει κάθε δικαίωμα να συνεχίσει τη ζωή του και να αναζητήσει έναν νέο σύντροφο, χωρίς να είναι απαραίτητη η συγκατάθεση του παιδιού του. Όταν νιώσει σίγουρος για τα συναισθήματά του και την επιλογή του αλλά και για τις προθέσεις του νέου συντρόφου του, μπορεί να πει στο παιδί ότι έχει την ανάγκη ενός συντρόφου και ότι αυτό δεν θα πρέπει να το ανησυχήσει ή να το εκλάβει ως απειλή για τη σχέση τους. Το παιδί μπορεί να τρέφει ελπίδες επανασύνδεσης των δύο γονιών του και να πληγωθεί αντιμετωπίζοντας τη νέα πραγματικότητα. Ο γονιός λοιπόν, θα πρέπει να δώσει στο παιδί την ευκαιρία να εκφράσει τις σκέψεις και τα συναισθήματά του, χωρίς να το πιέσει να αποδεχτεί άμεσα την απόφασή του.
Αρνούμενα να δουν και να αναγνωρίσουν τον καινούργιο ή την καινούργια σύντροφο, τα παιδιά έχουν πολλές φορές μια συμπεριφορά επιθετική ή καταθλιπτική.Οι αρνητικές συμπεριφορές είναι μέσο για να δείξουν πως έχουν θέση στην οικογένεια και πως δεν θα αφήσουν κανέναν να τους πάρει αυτό το ρόλο. Όταν νιώθουν ασφαλή, σίγουρα για την αγάπη σας και τους απαντάτε σε όλες τις ερωτήσεις, τότε κερδίζετε πίστα. Πρέπει όμως να θυμάστε πως είναι απαραίτητο να καταστήσετε σαφές ότι δεν πρόκειται να αλλάξετε γνώμη.
Μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά θέλουν οι γονείς τους να είναι ευτυχισμένοι ακόμα και όταν δεν είναι μαζί, αλλά τους είναι δύσκολο να δεχτούν ότι έχουν κάποιο άλλο σύντροφο εκτός της μητέρας ή του πατέρα τους, και αυτό τα κάνει να νιώθουν μπερδεμένα και υποχρεωμένα να υπερασπιστούν τον γονιό που λείπει αλλά και να συγκρίνουν, συχνά με τρόπο άκαμπτο, το νέο πρόσωπο στη ζωή του. Συνήθως, τέτοιες αντιδράσεις αποτελούν προσπάθειες από την πλευρά του παιδιού να διατηρηθεί η δομή της οικογένειας με τη μορφή που γνώριζε όλα τα χρόνια.
Έτσι λοιπόν όπως κάθε άνθρωπος, έτσι και τα παιδιά, χρειάζονται χρόνο για να προσαρμοστούν σε μια νέα κατάσταση. Μια αρνητική αντίδραση, και εφόσον δεν έχει να κάνει με αντικειμενικούς παράγοντες που αφορούν στο πρόσωπο του νέου συντρόφου (π.χ. κακοποιητική συμπεριφορά προς το παιδί ή τον/την σύντροφο), μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα. Μπορεί να αναρωτιέται αν ο γονιός θα συνεχίσει να το αγαπάει. Αν θα αλλάξουν πράγματα στη ζωή τους. Αν περνώντας καλά και δείχνοντας συμπάθεια για τον/την νέο/α σύντροφο του γονιού, προδίδει τον άλλο γονιό. Πολλά συναισθήματα, απορίες και ανησυχίες. Αν όμως αντιμετωπιστούν με σεβασμό, κατανόηση και τρυφερότητα, μπορούν να οδηγήσουν σε ακόμη καλύτερη και ουσιαστικότερη σχέση γονιού παιδιού.
Αγαπητή φίλη σκεφτείτε όλα αυτά που σας αναλύσαμε και αποφασίστε να πάρετε μια απόφαση την οποία θα στηρίξετε με όλες τις συνέπειες αλλά προσπαθήστε να είστε αληθινή και σταθερή απέναντι στα παιδιά σας και μην αφήνετε τις δικές σας προσδοκίες να τα μπερδεύουν και να αισθάνονται μετέωρα και ανασφαλή.
Ελπίζουμε να σας βοηθήσαμε και να βρείτε τον σωστό δρόμο για την επίλυση των προβλημάτων για εσάς και τα παιδιά σας και αν δυσκολευτείτε μην διστάσετε να ζητήσετε την βοήθεια και την στήριξη ενός ειδικού ψυχικής υγείας.Είμαστε στην διάθεση σας στο psyxologoi@gmail.com
Nα είστε καλά.
